417
حج و عمره در قرآن و حديث

۷۲۸.ابراهيم بن ابى محمود :امام كاظم عليه السلام را ديدم كه خانه خدا را وداع مى كرد . چون خواست از در مسجد بيرون رود ، به سجده افتاد سپس برخاسته ، رو به كعبه كرد و گفت :
«خدايا! من بر مى گردم ، بر اين عقيده كه جز تو معبودى نيست» .

۷۲۹.على بن مهزيار :امام جواد عليه السلام را در سال دويست و پانزده ۱ ديدم كه پس از بالا آمدن خورشيد ، با خانه خدا وداع كرد . خانه خدا را طواف نمود ، در حالى كه در هر دور ، دست به ركن يمانى مى كشيد . در دور هفتم ، ركن يمانى و حجرالأسود را لمس كرد و دست خود را بر چهره خود كشيد ، آنگاه كنار مقام ابراهيم عليه السلام آمد و پشت آن دو ركعت نماز خواند . سپس به پشت كعبه ـ كنار ملتزم ـ رفت ، جامه از روى شكم خود كنار زد و خود را به خانه خدا چسبانيد ، مدّت زيادى دعا كنان بر همان حالت ماند . آنگاه از درِ حنّاطان [گندم فروشان ]بيرون رفت .
او را در سال دويست و هفده نيز ديدم كه شب ، خانه خدا را وداع مى كرد ، در هر دور طواف ، دست بر ركن يمانى و حجرالأسود مى كشيد . در دور هفتم، پشت كعبه ، نزديك ركن يمانى و بالاى سنگ مستطيل ، در حالى كه لباس از روى شكم خود كنار زده بود ، خود را به خانه خدا چسبانيد ، سپس پيش حجرالأسود رفت ، آن را بوسيد و دست بر آن كشيد و به طرف مقام ابراهيم عليه السلام رفت و پشتِ مقام ، نماز خواند ، آنگاه رفت و به خانه خدا بازنگشت . توقّف او كنار «ملتزم» به اندازه اى بود كه برخى از اصحاب ما هفت دور و برخى هشت دور ، طواف كردند .

1.در پاره اى نسخه ها و نسخه تهذيب، دويست و پانزده آمده، كه درست همان است، زيرا سال فوت امام جواد عليه السلام دويست و بيست مى باشد. لذا تاريخ دويست وبيست و پنج كه در متن حديث آمده بود، اصلاح گشت.


حج و عمره در قرآن و حديث
416

۷۲۸.إبراهيمُ بنُ أبي مَحمود :رَأَيتُ أبَاالحَسَنِ عليه السلام وَدَّعَ البَيتَ ، فَلَمّا أرادَ أن يَخرُجَ مِن بابِ المَسجِدِ خَرَّ ساجِدًا ، ثُمَّ قامَ فَاستَقبَلَ الكَعبَةَ فَقالَ :
«اللّهُمَّ إنّي أنقَلِبُ عَلى أن لا إلهَ إلاّ أنتَ» ۱ .

۷۲۹.عَلِيُّ بنُ مَهزِيار :رَأَيتُ أبا جَعفَرٍ الثّانيَ عليه السلام في سَنَةِ خَمسٍ وعِشرينَ ۲ ومِائَتَينِ وَدَّعَ البَيتَ ، بَعدَ ارتِفاعِ الشَّمسِ ، وطافَ بِالبَيتِ يَستَلِمُ الرُّكنَ اليَمانِيَّ في كُلِّ شَوطٍ ، فَلَمّا كانَ الشَّوطُ السّابِعُ استَلَمَهُ واستَلَمَ الحَجَرَ ومَسَحَ بِيَدِهِ ، ثُمَّ مَسَحَ وَجهَهُ بِيَدِهِ ، ثُمَّ أتَى المَقامَ فَصَلّى خَلفَهُ رَكعَتَينِ ، ثُمَّ خَرَجَ إلى دُبُرِ الكَعبَةِ إلَى المُلتَزَمِ ، فَالتَزَمَ البَيتَ وكَشَفَ الثَّوبَ عَن بَطنِهِ ، ثُمَّ وَقَفَ عَلَيهِ طَويلاً يَدعو . ثُمَّ خَرَجَ مِن بابِ الحَنّاطينَ وتَوَجَّهَ .
فَرَأَيتُهُ في سَنَةِ سَبعَ عَشرَةَ ومِائَتَينِ وَدَّعَ البَيتَ لَيلاً يَستَلِمُ الرُّكنَ اليَمانِيَّ والحَجَرَ الأَسوَدَ في كُلِّ شَوطٍ ، فَلَمّا كانَ فِي الشَّوطِ السّابِعِ التَزَمَ البَيتَ في دُبُرِ الكَعبَةِ قَريبًا مِنَ الرُّكنِ اليَمانِيِّ وفَوقَ الحَجَرِ المُستَطيلِ ، وكَشَفَ الثَّوبَ عَن بَطنِهِ ، ثُمَّ أتى فَقَبَّلَهُ ومَسَحَهُ ، وخَرَجَ إلَى المَقامِ فَصَلّى خَلفَهُ ، ثُمَّ مَضى ولَم يَعُد إلَى البَيتِ . وكانَ وُقوفُهُ عَلَى المُلتَزَمِ بِقَدرِ ما طافَ بَعضُ أصحابِنا سَبعَةَ أشواطٍ وبَعضُهُم ثَمانِيَةً ۳ .

1.الكافي : ۴ / ۵۳۱ / ۲ ، التهذيب : ۵ / ۲۸۱ / ۹۵۸ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ۲ / ۱۸ / ۴۳ .

2.وفي بعض النسخ ونسخة التهذيب «خمس عشرة» وهو الصحيح .

3.الكافي : ۴ / ۵۳۲ / ۳ ، التهذيب : ۵ / ۲۸۱ / ۹۵۹ .

  • نام منبع :
    حج و عمره در قرآن و حديث
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    دوم
    پیوند معرفی کتاب :
    http://www.hadith.net/post/49394
عدد المشاهدين : 243196
الصفحه من 655
طباعه  ارسل الي