فصل پنجم: نوادر
5 / 1
برائت از مشركان
قرآن
«[ اين آيات ] اعلام بيزارى [ وعدم تعهّد ] است از طرف خدا و پيامبرش نسبت به آن مشركانى كه با ايشان پيمان بسته ايد. پس [ اى مشركان ] چهارماه [ ديگر با امنيّت كامل ] در زمين بگرديد و بدانيد كه شما نمى توانيد خدا را به ستوه آوريد، و اين خداست كه رسوا كننده كافران است . و [ اين آيات ] اعلامى است از جانب خدا و پيامبرش به مردم در روز حجّ اكبر كه خدا و پيامبرش در برابر مشركان تعهّدى ندارند [ با اين حال ] اگر [ از كفر ] توبه كنيد آن براى شما بهتر است، و اگر روى بگردانيد پس بدانيد كه شما خدا را درمانده نخواهيد كرد؛ و كسانى را كه كفر ورزيدند از عذابى دردناك خبر ده» .
«قطعا براى شما در [ پيروى از ] ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست: آنگاه كه به قوم خود گفتند: «ما از شما و از آنچه به جاى خدا مى پرستيد بيزاريم. به شما كفر مى ورزيم و ميان ما و شما دشمنى و كينه هميشگى پديدار شده تا وقتى كه فقط به خدا ايمان آوريد» . جز [در] سخن ابراهيم [ كه ] به [ نا ] پدر [ ى ] خود [ گفت: ]«حتما براى تو آمرزش خواهم خواست، با آن كه در برابرخدا اختيار چيزى را براى تو ندارم ؛ اى پروردگار ما! بر تو اعتماد كرديم وبه سوى تو بازگشتيم وفرجام به سوى توست».
