ناصرالدين انصارى قمى، در سوم تيرماه 1347ش، در قم متولد شد.

تحصیلات

پس از پشت سر گذاشتن تحصيلات دوران دبستان و دبيرستان، در سال 1362ش، به آموختن علوم دينى روى آورد و در مدرسه رضويه مقدمات را فراگرفت. پس از آن نزد اساتيد بزرگوار به سطوح عاليه مشغول شد؛ اساتيد بزرگوارى چون: آقاى سيد جواد طالقانى، آقاى سيد محسن موسوى گرگانى، آقاى مهدى هادوى تهرانى، آيت‌الله رضا استادى، آيت‌الله وجدانى فخر، آيت‌الله على‌پناه اشتهاردى، استاد على نكونام گلپايگانى، آيت‌الله پايانى اردبيلى و آيت‌الله سيد عبدالرسول موسوى تهرانى.

ايشان در سال 1371ش، به حلقه درسى آيت‌الله علوى گرگانى پيوست، درس خارج فقه و اصول را از ايشان فراگرفت و هم‌زمان به درس‌هاى فقه، اصول، رجال، ملل و نحل، تاريخ و كلام استاد معظم آيت‌الله جعفر سبحانى حاضر شد.

وى در كنار تحصيل، به تدريس سطوح (معالم، شرح لمعه و مكاسب) مشغول شد و توانست در اين مدت، مقالات و آثار فراوانى را در زمينه كتاب‌شناسى و تراجم و تاريخ به رشته تحرير درآورد.

آثار

كتابنامه حضرت زهرا(س)؛كتابنامه امام موسى كاظم(ع)؛كتابنامه امام باقر(ع)؛كتابنامه نماز؛ميرزا مهدى خراسانى، شهيد رابع؛كتابنامه ائمه اطهار(ع).چهل حديث در شأن اميرالمؤمنين (شرح و ترجمه)؛اختران فقاهت؛علماى معاصرين؛مجموعه مقالات؛بيست مقاله كتاب‌شناسى؛اعلام نهج‌البلاغه؛نماز در آثار انصارى (اخبار و اشعار)؛زندگى و زمان امام باقر(ع)؛فهرست موضوعى غرر الحكم.