وى در سال( 1050 ق) در قريه صباغيه از قراء جزاير متولد شد. وى در جزائر( جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتى از سطوح فقهى را به پايان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتيد مختلف همچون محقق خوانسارى، محقق سبزوارى، حاج ميرزا رفيعا، علامه فيض... و مخصوصاً علامه مجلسى بهره‏مند بود. سيد جزائرى در فقه و حديث و روايات و تفسير و ساير علوم متداوله مهارت داشت. اكثر اصحاب تراجم علما، وى و خاندان و نياكان و نوادگان او را در رديف اعلام بزرگ شيعه ذكر كرده‏اند. قسمت زيادى از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خيلى با مرحوم علامه مجلسى مأنوس بود و در اكثر اوقات شبانه‏روز در محضر علامه همكارى صميمانه‏اى داشت. سيد در سنواتى كه علامه مشغول تدوين و تأليف بحار الانوار بود بهترين همدم و مددكار استاد بود. محدث قمى ضمن شرح مفصلى از حالات و مقامات او مى‏نويسد او در شب جمعه بيست‏وسوم شوال سال 1112 در قريه جايدر( جزائر) وفات نمود.

آثار:

1- الانوار النعمانيه فى بيان معرفة النشأة الانسانيه.

2- انيس الفريد فى شرح التوحيد.

3- تحفة الاسرار فى الجمع بين الاخبار.

4- الجواهر الغوالى فى شرح عوالى اللئالى.

5- رياض الابرار فى مناقب الائمة الاطهار.

6- زهر الربيع.

7- الغاية القصوى.

8- عقود المرجان فى تفسير القرآن.

9- مشكلات المسائل.

10- منبع الحياة فى اعتبار قول المجتهدين من الاموات.

11- نوادر الاخبار.

12- النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين.

13- هدية المبين و تحفة الراغبين.