چرا برخی روایات از پیامبر (ص) و ائمه(ع) با یکدیگر سازگاری ندارند؟

امام علی(ع) در خطبه ی 228 نهج البلاغه از عمر بسیار ستایش کرده است. این خطبه چگونه با دیگر سخنان امام و دیگر امامان سازگار است؟

منظور از این حدیث چیست؟ النّاسُ نِيامٌ، فإِذا ماتُوا انتَبَهوا؛ مردم در خواب هستند، همین که می میرند بیدار می شوند. (خصائص الأئمّةع: ص 112)

در دعای ابوحمزه ثمالی آمده: فَقَد جَعَلتُ الاعترافَ إلَیک بِذَنبی وَسائِلَ عِلَلی. (مصباح المتهجّد، ص 582، ح 691) «وسائل عِلَلی» یعنی چه؟

مراد از عترت و اهل بیت در حدیث ثقلین که پیامبر سفارش به تمسک به آنها کرده چه کسانی هستند؟

پیامبر اکرم(ص) فرمود: لِکلِّ شَی ءٍ حیلَةٌ، وحیلَةُ الصِّحَّةِ فِی الدُّنیا أربَعُ خِصالٍ: قِلَّةُ الکلامِ، و قِلَّةُ المَنامِ، و قِلَّةُ المَشی، و قِلَّةُ الطَّعامِ. هر کارى چاره اى دارد و چاره تن درستى در دنیا، چهار چیز است: کم سخن گفتن، کم خفتن، کم راه رفتن، و کم خوردن. (الفضائل، ص 129) در حالی که مفید بودن پیاده روی برای سلامتی قابل انکار نیست.

در حدیث است که خود خدا جان مؤمنان را می گیرد. از سوی دیگر در قرآن آمده است که فرشتگان جان انسان ها را می گیرند. این تناقض چگونه حل می شود؟

روایاتی می گویند: قطره ای اشک برای امام حسین(ع) سبب آمرزیده شدن همه ی گناهان می شود. از سوی دیگر قرآن می فرماید: هرکس ذره ای کار بد انجام دهد نتیجه اش را می بیند. آیا این روایت و روایت های مشابه با این آیه ی قرآن تناقض ندارند؟

امام صادق(ع) فرموده است: من صلی معهم فی الصف الاول کان کمن صلی خلف رسول الله فی الصف الاول؛ هر که با آنها نماز بخواند و در صف اول بایستد مانند کسی است که پشت سر رسول اکرم در صف اول ایستاده و اقتدا کرده باشد. (کافی، ج 3، ص 380، ح 6؛ من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 382) منظور از «آنها» چه کسانی هستند؟

برخی روایات، یک عمل خاص را برترین عمل معرفی می کند اما روایاتی دیگر عملی دیگر را. چگونه چنین چیزی ممکن است؟

منظور از باب شهرعلم بودن امام علی در این حدیث چیست؟ أنا مدینة العلم و علی بابها

دو روایت متفاوت از پیامبر(ص) نقل شده است: «اول ما خلق الله نوری؛ اولین آفریده ی خداوند نور من است» «اول ما خلق الله العقل؛ اولین آفریده ی خداوند عقل است» چگونه می توان بین دو روایت را جمع کرد؟

پرسش چه ایرادی دارد که پیامبر(ص) فرموده است: اگر کسی باب سؤال را به روی خود باز کند، بابی از فقر به سوی او باز می شود.

پیامبر(ص) فرمود: مَن حَفِظَ على امّتی أرْبَعینَ حَدیثا ینْتَفعونَ بِها فی أمْرِ دینِهِم، بَعثَهُ اللّهُ یومَ القِیامَةِ فَقیها عالِما؛ کسى که براى امت من چهل حدیث حفظ کند که در کار دینشان از آنها بهره مند شوند، خداوند در روز رستاخیز او را فقیه و عالم برانگیزد. (بحار الأنوار، ج 2، ص 156، ح 10) منظور از حفظ حدیث چیست؟ آیا باید به آن عمل هم کرد یا نه؟