امام کاظم علیه السلام
ـ في قَولِه تَعالى : «يُحْيِي الأَرْضَ بَعدَ مَوتِها» ـ: لَيسَ يُحيِيها بِالقَطْرِ، و لكِنْ يَبعَثُ اللّهُ رِجالاً فيُحيُونَ العَدلَ فتَحيا الأرضُ لإحياءِ العَدلِ، و لاَءقامَةُ الحَدِّ للّهِِ أنفَعُ في الأرضِ مِنَ القَطرِ أربَعينَ صَباحا .
ـ درباره آيه «زمين را بعد از مرگش زنده مى كند» ـفرمود : منظور زنده كردن زمين با باران نيست، بلكه خداوند مردانى را مى فرستد كه عدالت را زنده مى كنند و با زنده شدن عدالت، زمين نيز زنده مى شود. هر آينه، بر پا داشتن حدود (احكام) خدا در روى زمين، از باران چهل روز سودمندتر است.
الكافي : ج 2 ص 174 ح 7
مهار خشم (بررسی روان شناختی خشم و مهار آن از دیدگاه اسلام)
مثلّث ایمان (الگوی ابعادی رابطه انسان با خدا)
سعادت و شادکامی (درآمدی بر سعادتمندی از دیدگاه اسلام با رویکرد روان شناسی مثبت گرا)
آه سرد (بررسی حسرت در قرآن و حدیث)
درآمدی بر روان شناسی تنظیم رفتار با رویکرد اسلامی
اندیشه اجتماعی در روایات امر به معروف و نهی از منکر
شعله های سرد (بررسی حسادت در قرآن و حدیث)
غنچه های شرم (نگاهی نو به مفهوم حیا)
تربیت جنسی (مبانی، اصول و روش ها از منظر قرآن و حدیث)