امام علی علیه السلام
(النبی ص) كانَ دائِمَ البِشرِ، سَهلَ الخُلُقِ، لَيِّنَ الجانِبِ لَيسَ بِفَظٍّ ولا غَليظٍ ولا صَخَّابٍ ولا فَحَّاشٍ ولا عَيَّابٍ ولا مَزّاحٍ ولا مَدَّاحٍ، يَتَغافَلُ عَمَّا لا يَشتَهي، فَلا يُؤيِسُ مِنهُ، ولا يُخَيِّبُ فيهِ مُؤَمِّليهِ .
(پیامبر اکرم ص) پيوسته،خوش رو و ملايم و خوش برخورد بود .سختگير و خشن، داد و فريادكن و بد زبان نبود. عيبجويى نمى‌كرد. خيلى شوخى نمى‌كرد، و از كسى خيلى تعريف نمى‌نمود. در مقابل آنچه دوست نمى‌داشت، خود را به غفلت مى‌زد و به روى خود نمى‌آورد. كسى از وى نااميد نمى‌شد و آرزومندانش، محروم نمى‌شدند.
عيون أخبار الرضا : ج 1 ص 316 ح 1
امام علی(ع) پیشتاز در کردار
آگاهی امام علی(ع) از زنده ماندن در لیله المبیت
سخنگوی خدای سبحان در قیامت
نزول آیه لیلة المبیت در باره صهیب رومی
امام علی(ع) در عرصه بخشندگی
نقش عوامل نفوذى در جنگ نهروان
ريشه هاى تندروى خوارج
آثار تندروى با عنایت به خوارج
قراء و جنگ نهروان
ترتیب فرستادگان امام على(ع) به كوفه
فرستادگان امام على(ع) به كوفه
اشعار امام علی(ع) و ديوان منسوب به وى
پرورش حضرت علی(ع)
دانش امام علی(ع)
