از صفات خداوند ادامه

صفت «هادى (راه نما)» ، اسم فاعل از ريشه «هدى» به معناى پيش قدم شدن براى نشان دادن حق و راه نمايى است . ادامه

از صفات خداوند ادامه

از اسماء و صفات خداوند ادامه

صفت «مستعان (يارى خواسته شده) » اسم مفعول از «اِسْتَعانَ، يَسْتَعِينُ» ، از ريشه «عون» به معناى تكيه گاه و پشتيبان است. «مستعان» ، كسى است كه به او تكيه مى كنند و از او يارى مى خواهند. ادامه

از صفات خداوند ادامه

صفت «بارئ (آفريننده) » ، اسم فاعل از مادّه «برأ» است كه دو معنا دارد : يكى آفريدن ، و ديگرى دور شدن و جدا شدن از يك چيز . در معناى نخست گفته مى شود : «برأ اللّه الخلق ، يبرؤهم ، بَرْءا ؛ خداوند آنان را آفريد» و ... ادامه

واژه «حىّ (زنده)» ، صفت مشبّهه از مادّه «حيى» است كه دو معناى اصلى دارد : يكى خلافِ مرگ ، يعنى زندگى ، و ديگرى آزرم داشتن كه ضدّ بى شرمى است . ادامه

صفت «ولىّ» (سرپرست) » ، بر وزن «فعيل» است كه از ريشه «ولى» به معناى قُرب و نزديكى برگرفته شده است. ادامه

دو صفت «بدى ء (آغازگر) » و «بديع (نوآور) » ، هر دو در لغت ، فعيل به معناى فاعل از مادّه «بدأ» و «بدع»اند و معناى نزديك به هم دارند . ادامه