امام رضا علیه السلام
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ» .
«آنچه به سويش گردن مىكشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمىماند» و سپس اين آيه را خواند: «الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟».
الإرشاد : ج2 ص375
التّذکرة العظیمیة
روح و ریحان یا جنّة النّعیم و العیش السّلیم فی احوال السّید عبدالعظیم الحسنی(ع) و التکریم
شناخت نامه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و شهر ری (مجموعه رساله های خطی و سنگی پیرامون حضرت عبدالعظیم(ع))
آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در گذشته و حال
الحاشیة علی اصول الکافی (علوی عاملی)
الدّر المنظوم من کلام المعصوم و الحاشیة علی اصول الکافی (کتاب التوحید)
الحاشیة علی اصول الکافی (حسینی عاملی)
الحاشیة علی اصول الکافی (نایینی)
نقض
