1256

گاهی دو فضیلت که با یکدیگر جمع بشوند، موجب فضیلتِ مضاعفی می‌شوند. لکن در فضیلت‌های با یکدیگر جمع شده، چیزی محبوبتر و با فضیلت‌تر از اجتماع علم با حلم نیست.

 3959

اَورَعُ النّاسِ مَن وَقَف عِندَ الشُّبهَهِ؛ اَعبَدُ النّاسِ مَن اَقامَ الفَرائِضَ؛ اَزهَدُ النّاسِ مَن تَرَکَ الحَرامَ؛ اَشَدُّ النّاسِ اِجتِهاداً مَن تَرَکَ الذُّنوبَ؛ پارساترین مردم کسی است که در برخورد با شبهه، توقف و درنگ کند؛ عابدترین مردم کسی است که واجبات را برپا دارد؛ زاهدترین مردم ...

 3928

اِجعَل نَفسَکَ عَدُوّاً تُجاهِدُهُ وَ عارِیَهً تَرُدُّها؛ نفس خودت را دشمنی قرار بده، که با آن مبارزه می کنی و عاریه ای بشمار، که آن را برمی گردانی. تحف العقول، ص304

 4012

حَقُّ المُسلِمِ عَلَی المُسلِمِ اَن لا یَشبَعَ وَ یَجُوعُ اَخُوهُ؛ حق مسلمان بر مسلمان آن است که خودش سیر نباشد و برادرش گرسنه بماند. کافی، ج2، ص170

 5815

اَحِبُّوا لِلنّاسِ ما تُحِبُّونَ لِاَنفُسِکُم؛ برای مردم دوست بدارید آنچه را برای خودتان دوست می دارید. تحف العقول، ص635

 3393

اَحَبُّ اِخوانی إلَیَّ مَن اَهدی اِلَیَّ عُیُوبی؛ محبوب ترین برادرانم نزد من کسی است که عیب های مرا به من به عنوان «هدیه» بازگوید. کافی، ج2، ص639

 2914

لَیسَ مِن شیعَتِنا مَن قالَ بِلِسانِهِ و خالَفَنا فی اَعمالِنا و آثارِنا؛ از شیعیان ما نیست، کسی که به زبان دم از ما بزند، ولی در اعمال و آثار ما، با ما مخالفت کند. بحارالانوار، ج8، ص164

 2735

اِنَّ السَّرَفَ یُورِثُ الفَقرَ وَ اِنَّ القَصدَ یُورِثُ الغِنی؛ اسراف موجب فقر می شود و میانه روی ثروتمندی ایجاد می کند. وسائل الشیعه، ج15، ص258

 2519

اَلمَعروُفُ هَدِیَّهٌ مِنَ اللهِ اِلی عَبدِهِ، وَ لَیسَ کُلُّ مَن یُحِبُّ اَن یَصنَعَ المَعرُوفَ اِلی النّاسِ یَصنَعُهُ وَ لا کُلُّ مَن رَغِبَ فیهِ یَقدِرُ عَلَیه؛ نیکی (به مردم) هدیه ای از سوی خداوند به بنده اش است و چنان نیست که هر که دوست دارد به ...

 2655

ما عَلَیکَ اَن تَکونَ مَذمُوماً عِندَ النّاسِ، اِذا کُنتَ عِندَاللهِ مَحمُوداً؛ تو را چه باک، از این که نزد مردم ناپسند باشی، آن گاه که پیش خداوند، پسندیده ای. تحف العقول، ص357

 2287

لَیتَ السِّیاطُ عَلی رُؤوس أصحابی حَتّی یَتَفَقَّهُوا فی الحَلالِ وَ الحَرامِ؛ کاش، تازیانه بالای سر اصحاب من بود، تا در حلال و حرام، دین شناس شوند. المحاسن، ج1، ص358

 2527

اِنَّما اَولیائیَ الَّذینَ سَلَّمُوا لِاَمرِنا وَ اتَّبعُوا آثارَنا و اقتَدَوا بِنا فی کُلِّ اُمُورِنا؛ دوستان من کسانی اند که تسلیم فرمان مایند و از آثار ما پیروی می کنند و در همه ی امورمان به ما اقتدا می کنند. تحف العقول، ص309

 3821

اَلاِسلامُ عُریانٌ، فَلِباسُه الحَیاءُ، وَ زینَتُهُ الوَقارُ وَ مُرُوءَتُهُ العَمَلُ الصّالِحُ وَ عِمادُهُ الوَرَعُ؛ اسلام،عریان است. لباس آن شرم و حیاست، زینت آن وقار است، جوانمردی آن عمل صالح است و ستون آن پارسایی است. تحف العقول، ص307

 2493

اُرجُ اللهَ رَجاءً لا یُجَرّیکَ عَلی مَعصِیَتِهِ، وَ خَفهُ خَوفاً لا یُؤیِسُکَ مِن رَحمَتِهِ؛ به خداوند امید داشته باش، امیدی که تو را بر معصیت و گناه، گستاخ نسازد. و از او بترس، ترسی که تو را از رحمتش ناامید نکند. تحف العقول، ص304