1552

لا تُضَیِّع حَقَّ اَخیکَ اِتّکالاً عَلی ما بَینَکَ وَ بَینَهُ، فَاِنَّهُ لَیسَ بِأخٍ مَن ضَیَّعتَ حَقَّهُ؛ حق برادر دینی خود را به اتّکای دوستی و رفاقت ...

 1481

اِنَّما یُحتاجُ مِنَ الإِمامِ إذا قالَ صَدَقَ، وَ إذا وَعَدَ اَنجَزَ، وَ إذا حَکَمَ عَدَلَ؛ آنچه از امام و پیشوا انتظار می رود آن است که: ...

 1494

لَو اَنَّ النّاس قَصَدُوا فِی الطَّعامِ لَاستَقامَت اَبدانُهُم؛ اگر مردم در خوراک، میانه روی و اعتدال داشته باشند، بدنهایشان استوار و سلامت می شود. المحاسن، ص439

 1442

اَللَّحمُ یُنبِتُ اللَّحمَ، مَن اَدخَلَ جَوفَهُ لُقمَهَ شَحمٍ اَخرَجَت مِثلَها داءًا؛ «گوشت» گوشت را می رویاند. هر کس یک لقمه «پی» وارد بدن خود کند، به ...

 1589

کَثرَهُ الهَمِّ تُورِثُ الهِرَمَ؛ اندوه بسیار، پیری می آورد. مسند الامام الکاظم(ع)، ج3، ص265

 1456

مَن ذَکَرَ رَجُلاً مِن خَلفِهِ بِما هُوَ فیهِ، مِمّا عَرَفَهُ النّاسُ لَم یَغتَبهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ مِن خَلفِهِ مِمّا لا یَعرِفُهُ النّاسُ، إغتابَهُ، وَ مَن ...

 1592

لَیسَ مِن دَواءٍ الاّ وَ هُوَ یُهَیِّجُ داءًا، وَ لَیسَ شَیءٌ فِی البَدَنِ اَنفَعَ مِن اِمساکِ الیَدِ، اِلاّ عَمّا یَحتاجُ إلَیهِ؛ هیچ دارویی نیست، مگر آن ...

 1841

اَلمَغبُونُ مَن غَبَنَ من عُمرِهِ ساعَهً؛ زیانکار، کسی است که ساعتی از عمر خویش را باخته است. حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ج1، ص278