1718 حکمت های کاظمی - 8
لا تُضَیِّع حَقَّ اَخیکَ اِتّکالاً عَلی ما بَینَکَ وَ بَینَهُ، فَاِنَّهُ لَیسَ بِأخٍ مَن ضَیَّعتَ حَقَّهُ؛
حق برادر دینی خود را به اتّکای دوستی و رفاقت ...
1684 حکمت های کاظمی - 7
اِنَّما یُحتاجُ مِنَ الإِمامِ إذا قالَ صَدَقَ، وَ إذا وَعَدَ اَنجَزَ، وَ إذا حَکَمَ عَدَلَ؛
آنچه از امام و پیشوا انتظار می رود آن است که: ...
1695 حکمت های کاظمی - 6
لَو اَنَّ النّاس قَصَدُوا فِی الطَّعامِ لَاستَقامَت اَبدانُهُم؛
اگر مردم در خوراک، میانه روی و اعتدال داشته باشند، بدنهایشان استوار و سلامت می شود.
المحاسن، ص439
1603 حکمت های کاظمی - 5
اَللَّحمُ یُنبِتُ اللَّحمَ، مَن اَدخَلَ جَوفَهُ لُقمَهَ شَحمٍ اَخرَجَت مِثلَها داءًا؛
«گوشت» گوشت را می رویاند. هر کس یک لقمه «پی» وارد بدن خود کند، به ...
1791 حکمت های کاظمی - 4
کَثرَهُ الهَمِّ تُورِثُ الهِرَمَ؛
اندوه بسیار، پیری می آورد.
مسند الامام الکاظم(ع)، ج3، ص265
1623 حکمت های کاظمی - 3
مَن ذَکَرَ رَجُلاً مِن خَلفِهِ بِما هُوَ فیهِ، مِمّا عَرَفَهُ النّاسُ لَم یَغتَبهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ مِن خَلفِهِ مِمّا لا یَعرِفُهُ النّاسُ، إغتابَهُ، وَ مَن ...
1960 حکمت های کاظمی - 2
لَیسَ مِن دَواءٍ الاّ وَ هُوَ یُهَیِّجُ داءًا، وَ لَیسَ شَیءٌ فِی البَدَنِ اَنفَعَ مِن اِمساکِ الیَدِ، اِلاّ عَمّا یَحتاجُ إلَیهِ؛
هیچ دارویی نیست، مگر آن ...
2171 حکمت های کاظمی - 1
اَلمَغبُونُ مَن غَبَنَ من عُمرِهِ ساعَهً؛
زیانکار، کسی است که ساعتی از عمر خویش را باخته است.
حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ج1، ص278