۱۰۷.امام على عليه السلام :دنيا ، در حقيقت ، سه روز است : روزى كه به كلّى گذشته است و باز نمى گردد ، روزى كه در آن به سر مى برى و بايد غنيمتش بشمارى ، و روزى كه نمى دانى چه كسانى اهل آن هستند و شايد تو در آن روز ، [از دنيا ]كوچيده باشى . پس «ديروز» ، حكيمى ادب آموز است و «امروز» ، دوستى بدرودگويان ، و از «فردا» فقط اميدى در دست توست.

۱۰۸.امام على عليه السلامـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :روزگار ، ادبم آموخت و نوميدى [از مردم] ، بى نيازم ساخت
و خوراكِ بخور و نمير ، قانعم كرد و شكيبايى ، مرا پَروَرانْد .
تجربه روزگار ، چنان مرا آزموده ساخت كه
من نهى كردم آن را كه همواره مرا نهى مى كرد .

3 / 8

تأسّى جستن به نيكان

۱۰۹.امام على عليه السلامـ در نامه اى به فرزندش حسن عليه السلام ـ :از نيكان پيروى كن ، آداب آنان را سرمشق خود قرار ده ، و به شيوه رفتار ايشان ، رفتار كن.

۱۱۰.امام على عليه السلام :حكيمانِ روزگاران گذشته مى گفتند : آمد و شد كردن به خانه ها بايد به خاطر ده چيز باشد : ... دهم : خانه هاى كسانى كه با رفتن به نزد آنها ، سودى حاصل آدمى شود ، و از آنان ادب نيكو آموخته گردد ، و از گفتگو با ايشان ، انس و الفتى پديد آيد.

۱۱۱.امام على عليه السلامـ در يكى از سخنرانى هايش ـ :بار خدايا! من مى دانم كه دانش [و معرفت ]به كلّى [ از ميان مردم] رخت بر نمى بندد ، و ريشه هايش قطع نمى شود ،
و مى دانم كه تو زمينت را از حجّت خويش بر بندگانت ـ خواه حجّتى آشكار كه از او فرمان برده نمى شود و يا بيمناك و ناشناخته ـ تُهى نمى گردانى تا حجّت هايت باطل نگردد و دوستانت پس از آن كه هدايتشان كردى ، گم راه نشوند . امّا اينان كجايند و چَندند؟ اينان، شمارشان كمترين است؛ امّا در نزد خداوندِ بلندنام، ارجمندترين اند و پيرو رهبران دين اند؛ همان پيشوايانِ هدايتگر . متأدّب به آداب ايشان هستند و راه آنان را مى پويند . اين جاست كه دانش [و معرفت]، ايشان را به حقيقت ايمان راه مى برَد و در نتيجه ، جانشان نداى پيشوايان دانش را لبّيك مى گويد ، و از احاديث و سخنان ايشان ، آنچه را كه بر ديگران سخت و دشوار مى آيد ، نرم و آسان مى يابند ... .