۸۳.امام هادى عليه السلامـ در زيارت امير مؤمنان در روز غدير ـ :سلام بر تو اى امير مؤمنان! ... تويى آن كه خوردنى را ، با وجود دوست داشتن آن ، براى خدا به بينوا و يتيم و اسير ، خوراندى و از آنان ، هيچ پاداش و سپاسى نخواستى و خداوند ، اين آيه را در حقّ تو نازل فرمود كه : «و [ديگران را] بر خويشتن مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نيازمند باشند و آنها كه از آزمندىِ نفس خويش ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .
5 / 3
انصار ۱
قرآن
«و كسانى كه پيش از آنان (مهاجران) در سراى (مدينه) جاى گرفته و ايمان آورده اند، هر كس را كه به سوى آنان مهاجرت كرده ، دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است ، در دل هايشان حسدى نمى يابند و [ديگران را] بر خويشتن مقدّم مى دارند،هر چند خودشان نيازمند باشند ، و آنها كه از آزمندىِ نفس خود ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .
حديث
۸۴.امام صادق عليه السلامـ بخشى از نامه ايشان در باره غنايم و وجوب خمس ـ :سپس [خداوند ]انصار را ستود و از نيكوكارى و محبّت ايشان به مهاجران ، ياد كرد و اين كه در باره آنان ، ايثار كردند و نسبت به آنچه به آنها (يعنى مهاجران) داده شده بود و به ايشان نصيبى نرسيده بود ، در خويشتن ، احساس نيازمندى ـ يعنى رشك ـ نكردند . خداوند ، از ايشان به نيكى ياد كرد و فرمود : «و كسانى كه پيش از آنان (مهاجران) در سراى (مدينه) جاى گرفتند و ايمان آوردند ، كسانى را كه به سوى آنان مهاجرت كردند ، دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است ، در دل هايشان حسدى نمى يابند و [ديگران را] بر خويشتن مقدّم مى دارند ، هر چند خودشان نيازمند باشند ، و آنها كه از آزمندىِ نفس خويش ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .
1.انصار به آن دسته از ياران پيامبر خدا گفته مى شود كه اهل مدينه بودند و مهاجران ، به كسانى اطلاق مى گردد كه از مكّه به مدينه هجرت كردند .
