5 / 2

انكار معاد

«[ نه ؛ ] بلكه آنان [ نيز ]مثل آنچه پيشينيان گفته بودند، گفتند . گفتند: «آيا چون بميريم و خاك و استخوان شويم، آيا واقعاً باز ما زنده خواهيم شد؟! درست ، همين را قبلاً به ما و پدرانمان وعده دادند. اين ، جز افسانه هاى پيشينيان [ چيزى ]نيست»» .

5 / 3

گرايش به جبر و دروغ بستن بر خدا

«و كسانى كه شرك ورزيدند ، گفتند: «اگر خدا مى خواست ، نه ما و نه پدرانمان ، هيچ چيزى را غير از او نمى پرستيديم و بدون [ حكم ] او ، چيزى را حرام نمى شمرديم» . كسانى كه پيش از آنان بودند [ نيز ] ، چنين رفتار كردند ؛ و[ لى ] آيا جز ابلاغ آشكار بر پيامبران [ وظيفه اى ]است؟» .

«كسانى كه شرك آوردند ، به زودى خواهند گفت: «اگر خدا مى خواست، نه ما و نه پدرانمان شرك نمى آورديم و چيزى را [ خودسرانه ]تحريم نمى كرديم» . كسانى هم كه پيش از آنان بودند، همين گونه [ پيامبران خود را ] تكذيب كردند، تا عقوبت ما را چشيدند. بگو: «آيا نزد شما دانشى هست كه آن را براى ما آشكار كنيد؟ شما جز از گمان ، پيروى نمى كنيد، و جز دروغ نمى گوييد»» .

5 / 4

رو به رو شدن با خوشى و ناخوشى

«و چون انسان را آسيبى رسد، ما را فرامى خواند. سپس ، چون نعمتى از جانب خود به او عطا كنيم ، مى گويد: «تنها آن را به دانش خود يافته ام». نه چنان است ؛ بلكه آن ، آزمايشى است ؛ ولى بيشترشان نمى دانند . قطعاً كسانى كه پيش از آنان بودند [ نيز ] ، اين [ سخن ] را گفتند و آنچه به دست آورده بودند، كارى برايشان نكرد» .

ر . ك : ص 211 (امّت / فصل دهم / دچار شدن به سرنوشت امّت هاى پيشين) .