اهل بیت علیهم السلام 2 - صفحه 347

8 / 3 ـ 3

ولايت

۸۸۱.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از زيد بن ارقم ـ :چون پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از حَجّة الوداع باز گشت و در غدير خُم فرود آمد ، دستور داد زير درخت ها را از خار و خاشاك جارو كردند... . سپس فرمود : «همانا خداوند ، مولاى من است و من ولىّ هر مؤمنى هستم» . آن گاه دست على عليه السلام را گرفت و فرمود : «هر كه من ولىّ اويم ، اين، ولىّ اوست . بار خدايا! دوستدار او را دوست بدار و دشمنش را دشمن» .

۸۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه دوست دارد چون من زندگى كند و مانند من بميرد و به همان بهشتى كه پروردگارم مرا وعده داده است ، وارد شود ، پس بايد ولايت على بن ابى طالب و وارثان پاك او را كه پس از من، امامان هدايتگر و چراغ هاى تاريكى ها هستند، بپذيرد ؛ زيرا آنان هرگز شما را از راه راست به كج راهه گم راهى نمى كشانند .

۸۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مى خواهد چون من زندگى كند و مانند من بميرد و به بهشت برينى كه پروردگارم ، خداى يكتا با دست [قدرت ]خود ، آن را نشانده است، وارد شود ، بايد ولايت على بن ابى طالب را بپذيرد و با دوست او دوستى كند و با دشمنش دشمنى ورزد و در برابر اوصياى پس از او، گردن نهد ؛ زيرا آنان عترت من و از گوشت و خون من هستند . خداوند، فهم و دانش مرا به آنان عطا نموده است . به خدا شِكوه مى كنم از دست امّتم كه فضيلت ايشان را منكر مى شوند و حرمت خويشاوندى مرا با آنان نگه نمى دارند . به خدا سوگند كه اينان دو فرزند مرا مى كشند! ۱ خدا شفاعتم را شامل حال آنان نكند!

1.در متن عربى، «اِبنى (فرزند من)» آمده است، كه مقصود، امام حسين عليه السلام است. همين واژه، «اِبنَىَّ (دو فرزندم)» نيز خوانده مى شود كه در اين صورت، اشاره به امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام است.

صفحه از 533