۱۷.امام صادق عليه السلام :ساره به ابراهيم گفت : اى ابراهيم ! تو سال خورده شده اى . كاش دعا مى كردى كه خداوندت به تو فرزندى روزى كند تا ديدگانمان به وجود او روشن شود ؛ چون خداوند، تو را دوست برگزيده اش قرار داده و دعايت را ، اگر بخواهد ، اجابت مى كند .
ابراهيم عليه السلام از پروردگارش تقاضا كرد كه پسرى دانا روزى اش فرمايد ، و خداىت به او وحى فرمود كه : «من پسرى دانا به تو خواهم بخشيد . سپس تو را مى آزمايم كه تا چه حد از من فرمان مى برى» .

۱۸.تفسير ابن كثيرـ به نقل از ابن عبّاس ـ :كارهايى كه خداوند با آنها ابراهيم را آزمايش كرد و او آن كارها را انجام داد ، يكى جدا شدن از قومش به خاطر خدا بود ، آن گاه كه مأمور به جدا شدن از آنان شد. ديگر، مناظره اش با نمرود به خاطر خدا بود، آن گاه كه او را بر اهمّيت آنچه در آن اختلاف داشتند، واقف [و او را محكوم ]كرد . ديگر، شكيبايى اش در راه خدا بر اقدام هولناك نمرود در افكندن ابراهيم در آتش و سوزاندن او ، و سپس ترك وطن و سرزمينش به خاطر خدا بود، آن گاه كه خداوند به او دستور داد از ميان آنان خارج شود . ديگر ، اطاعت فرمان خداوند در پذيرايى از مهمان و تحمّل زحمت و مخارج آن بود. ديگر ، آزمودن او به سر بريدن فرزندش بود، آن گاه كه به او فرمان داد وى را ذبح كند .
پس چون به مدد خداوند از عهده همه اين آزمايش ها بر آمد و خداوند، او را با بلا و آزمايش خالص گردانيد ، به او فرمود : تسليم شو . و [او] گفت : به پروردگار جهانيان، تسليم شدم» .

1 / 7

آزمايش اسماعيل عليه السلام

قرآن

«پس او را به پسرى بردبار مژده داديم . و وقتى كه او به سنّ كار و تلاش رسيد ، گفت : اى پسرك من ! در خواب، چنين مى بينم كه تو را سر مى برم . پس بنگر چه به نظرت مى آيد . گفت : اى پدر من ! آنچه را مأمورى، انجام بده . به خواست خدا، مرا از شكيبايان خواهى يافت . پس چون هر دو، تن در دادند و پسر را به پيشانى بر زمين افكند ، او را ندا داديم كه: اى ابراهيم ! رؤياى خود را حقيقت بخشيدى . ما نيكوكاران را چنين پاداش مى دهيم . به راستى كه اين، همان آزمايش آشكار بود و او را در ازاى قربانىِ بزرگى باز رهانيديم» .