و ـ توشه بر گرفتن
۱۳۳.امام على عليه السلام :آيا كسى نيست كه پيش از نزديك شدن زمان كوچيدنش [از دنيا ،] براى آخرتش توشه بر گيرد؟
۱۳۴.امام على عليه السلام :اى مردم! بينديشيد و بينا شويد و درس عبرت بگيريد و پند بياموزيد و براى آخرت توشه برداريد تا سعادتمند شويد.
۱۳۵.امام على عليه السلام :اى بندگان خدا! كوشش خود را در اين دنيا صرف توشه بر گرفتن از اين چند روزِ كوتاهِ آن براى دوره طولانى آخرت كنيد ؛ زيرا دنيا سراى كار است و آخرت ، سراى اقامت و پاداش.
۱۳۶.لقمان عليه السلامـ در اندرز به فرزندش ـ :پسرم! از همان زمان كه از شكم مادرت افتادى ، دنيا را پشت سر خود نهادى و آخرت را پيش رويت قرار دادى ، و تو در هر روز ، به آنچه پيش رو دارى ، نزديك تر مى شوى تا به آنچه پشت سر دارى . پس براى سرايى كه پيش رو دارى ، توشه برگير و بر تو باد تقوا كه سودمندترين سوداگرى است.
2 / 7
آثار اهمّيت دادن به آخرت
۱۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه آخرتْ همّ و غم او باشد ، خداوند ، دلش را بى نياز مى گرداند و پريشانى اش را سامان مى دهد و دنيا به رغم ميلش ، به او روى مى آورد ؛ و كسى كه دنيا همّ و غم او باشد ، خداوند ، فقر را در پيشانى او (/ در پيش چشمانش) قرار مى دهد و خاطرش را آشفته مى سازد و از دنيا جز همان كه برايش مقدّر شده است ، نصيب او نمى شود .
