1109

عِلَّةُ الجُحودِ

الكتاب :

ثُمَّ كَانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا السُّوأى أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللّهِ وَ كَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ» . ^۱

بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ ما يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلاَّ الظَّالِمُونَ» . ^۲

قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لا يُكَذِّبُونَكَ وَ لكِنَّ الظّالِمِينَ بِآيَاتِ اللّهِ يَجْحَدُونَ» . ^۳

وَ جَحَدُوا بِهَا وَ اسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْما وَ عُلُوّا فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ» . ^۴

سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ» . ^۵

قُلِ انْظُرُوا ما ذَا فِي السَّماوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا تُغْنِي الاْيَاتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ» . ^۶

الحديث :

۵۲۱۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :وَ لَعَمْري ، ما اُتيَ الجُهّالُ مِن قِبَلِ رَبِّهِم ، و إنَّهُم لَيَرونَ الدَّلالاتِ الواضِحاتِ و العَلاماتِ البَيِّناتِ في خَلْقِهِم ، و ما يُعايِنونَ مِن مَلَكوتِ السَّماواتِ و الأرضِ ، و الصُّنْعِ العَجيبِ المُتْقَنِ الدّالِّ على الصّانِع ، و لكنَّهُم قَومٌ فَتَحوا على أنْفُسِهم أبْوابَ المَعاصي و سَهَّلوا لَها سبيلَ الشَّهَواتِ ، فغَلَبَتِ الأهْواءُ على قُلوبِهِم ، و اسْتَحْوَذَ الشَّيطانُ بظُلْمِهِم علَيهِم ، و كذلكَ يَطْبَعُ اللّهُ على قُلوبِ المُعْتَدينَ . ^۷

1109

علت انكار خدا

قرآن :

«سپس فرجام آن كسان كه مرتكب كارهاى بد شدند اين شد كه آيات خدا را دروغ انگاشتند و آنها را به تمسخر مى گرفتند».

«بلكه قرآن آياتى است روشن كه در سينه اهل دانش جاى دارد و آيات ما را جز ستمگران انكار نمى كنند» .

«مى دانيم كه سخنانشان تو را اندوهگين مى سازد ؛ آنان تو را تكذيب نمى كنند بلكه اين ستمگران سخن خدا را انكار مى كنند» .

«با آن كه در دل به آن يقين آورده بودند ولى از روى ستم و برترى جويى انكارش كردند . پس بنگر كه عاقبت تبهكاران چگونه بود».

«آن كسانى را كه به ناحقّ در زمين سركشى مى كنند ، زودا كه از آيات خويش روي گردان سازم» .

«بگو : بنگريد كه چه چيزهايى در آسمانها و زمين است . و اين آيات و هشدارها قومى را كه ايمان نمى آورند سود نمى دهد».

حديث :

۵۲۱۶.امام صادق عليه السلام :به جان خودم سوگند كه خداوند، [ در مورد اين] مردمانِ نادان (خدا نشناس) خداوند كوتاهى نكرده است . آنان دلالتهاى آشكار و نشانه هاى روشن را در آفرينش خود مى بينند و ملكوت آسمانها و زمين و آفرينش شگفت آورى را كه در كمال اتقان و نظم است و بر وجود آفريدگار دلالت دارد مشاهده مى كنند، اما آنان، مردمانى هستند كه درهاى گناهان را به روى خود گشودند و راه شهوتها را بر خويش هموار كردند و در نتيجه، هواهاى نفس بر دلهايشان چيره گشت و به سبب ستمى كه بر خويش روا داشتند، شيطان بر آنان مسلّط گشت و خداوند اين چنين بر دلهاى متجاوزان مُهر مى نهد [و در نتيجه خدا را نمى شناسند] .