۵۰۰.عنه صلى الله عليه و آله :الأرضُ أرضُ اللّهِ ، و العِبادُ عبادُ اللّه ، مَن أحْيا مَواتا فهِيَ لَهُ . ^۱

۵۰۱.عنه صلى الله عليه و آله :العِبادُ عبادُ اللّهِ، و البلادُ بلادُ اللّهِ، فَمن أحيا مِن مَواتِ الأرضِ شيئا فهو له، و ليس لِعرْقِ ظالِمٍ حقٌّ . ^۲

۵۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَوَتانُ الأرضِ للّهِ و لرسولِه ، فمَن أحيا منها شيئا فهُوَ لَه . ^۳

۵۰۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن عَمّر أرضا ليست لأحدٍ فهو أحقُّ بها . ^۴

۵۰۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن سَبَقَ إلى ما لم يَسْبِقْ إليهِ مسلمٌ فهو له . ^۵

۵۰۵.عنه صلى الله عليه و آله :ما أحَطْتُم علَيه و اعتَمَلْتُموه فهو لَكُم، و ما لَم يُحَطْ علَيْه فهُوَ للّهِ و لرسولِهِ . ^۶

(انظر) عنوان 202 «الزراعة» ، 259 «الشجر».

90

إماتَةُ الأحياءِ

۵۰۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما مِن نَبْتٍ يَنبُتُ إلاّ و يَحُفُّه ملَكٌ مُوكَّلٌ به حتّى يَحْصِدَهُ ، فأيُّما امرئٍ وطئَ ذلك النّبْتَ يلعَنُهُ ذلكَ الملَكُ . ^۷

۵۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمين، زمين خداست و بندگان، بندگان خدايند ؛ هر كه زمينِ مواتى را احيا كند، آن زمين از آن اوست.

۵۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بندگان، بنده خدايند و سرزمينها از آن خداست؛ پس هر كس چيزى از اراضى موات را احيا كند، متعلّق به خود اوست و براى نهال غاصب حقّى نيست.

۵۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اراضى موات ، از آن خدا و پيامبر اوست؛ پس، هر كه زمين مرده اى را زنده كند آن زمين متعلّق به اوست.

۵۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه زمين بى صاحبى را آباد كند، نسبت به آن اولويّت دارد.

۵۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه به چيزى برسد كه مسلمانى پيش از او به آن نرسيده، آن چيز از آنِ اوست.

۵۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زمينى كه پيرامونش ديوار كشيده و در آن كار كرده ايد، از آن شماست. اما آنچه را كه ديوار نكرده ايد مال خدا و پيامبرش مى باشد.

90

نابود كردن زمين هاى آباد

۵۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گياهى نمى رويد مگر اين كه فرشته اى گماشته بر آن، از آن حراست مى كند تا آن را درو كند. پس، هر كس آن گياه را لگدكوب كند آن فرشته او را لعنت مى كند.