بِدْعَتُهُ فِى النّارِ ، فَاقتُلوهُ . ¹
اى مردم! بعد از من ، نه پيامبرى است و نه بعد از سنّت من ، سنّتى. پس هر كه بعد از [رحلت] من ، چنين ادّعايى كند ، ادّعاى او و بدعتش ، [هر دو] در آتش اند. پس او را بكُشيد .

4 . تبيين وظيفه عموم مسلمانان

چهارمين اقدام ايشان ، اين بود كه به مردم توصيه مى كرد از مجالست با بدعت گذاران ، احترام گذاشتن به آنان ، لبخند زدن به آنان و هر گونه همكارى و همراهى با آنان ، جدّا اجتناب كنند و با اِعراض از آنان و برخوردهاى تند و تحقيرآميز ، آنان را در جامعه ، منزوى نمايند :
مَن أهانَ صاحِبَ بِدعَةٍ أمَّنَهُ اللّهُ يَومَ الفَزَعِ الأَكبَرِ .^۲
هر كس بدعت گذارى را خوار بدارد ، خداوند در آن روز وحشت بزرگ ، او را در امان مى دارد.
با تأمّل در آنچه در تبيين مفهوم بدعت و ضرورت مبارزه همه جانبه با آن گذشت ، و نيز متونى كه در ادامه خواهد آمد ، نمايان خواهد شد كه پيروان مذهب اهل بيت عليهم السلام ، بيش از پيروان ساير مذاهب اسلامى ، اصرار بر پيروى از سنّت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و اجتناب از هر گونه بدعت را دارند و همه مذاهب اسلامى ، مى توانند با عمل به ره نمود پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و پذيرفتن مرجعيت علمى اهل بيتِ آن بزرگوار و تمسّك جُستن به آنان ، به نقطه مشتركى در دستيابى به سيره و سنّت صحيح ايشان برسند ، و بدين سان ، بر آرمان بلند وحدت كلمه امّت اسلامى در برابر شرك و استكبار ، جامه عمل بپوشند .