۶۷.امام باقر عليه السلام :هيچ كس نيست ، مگر آن كه براى او [در آغاز] جوش و خروشى است ، و [سرانجام ،] سكون و آرامشى است. آن كه آرامش و سكونش به سبب سنّت باشد ، هدايت يافته است ، و آن كه آرامش و سكونش به سبب بدعت باشد ، گم راه گشته است.
ز ـ بر دوش كشيدن بار گناه خود و پيروانش
قرآن
«تا روز قيامت ، بار گناهان خود را بر دوش مى كِشند ، و نيز بخشى از بار گناهان كسانى را كه ندانسته ، آنان را گم راه مى سازند . آگاه باشيد كه چه بد بارى را مى كِشند !» .
«و قطعا بارهاى گرانِ خودشان و بارهاى گران [ديگران] را بر بارهاى گران خود ، بر خواهند گرفت ؛ و مسلّما روز قيامت ، از آنچه به دروغ بر مى بستند ، پرسيده خواهند شد».
حديث
۶۸.امام على عليه السلام :از منفورترين مردمان نزد خداى عز و جل ، دو مَردند: مردى كه خداوند ، او را به خود ، وا نهاده است و در نتيجه، از راه راست ، منحرف گشته و به گفتار بدعت ، دل بسته است . از روزه و نماز ، دَم مى زند ؛ ليكن كسانى را كه فريفته او گشته اند ، به گم راهى در مى افكند. از راه راستِ پيشينيانش ، به در رفته است و كسانى را كه از او پيروى مى كنند، چه در زمان حياتش و چه پس از مرگش، گم راه مى سازد . بار گناهان ديگران [و پيروانش ]را به دوش مى كِشد، و گروگانِ گناه خويش نيز هست .
