۱۴۸.تفسير فراتـ به نقل از عمرو بن شمر ـ :از امام صادق عليه السلام پرسيدم : من ، پيشْ نماز قوم خود مى شوم . آيا «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را بلند بگويم ؟
فرمود : «آرى . آن را بلند بگو . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، آن را بلند مى گفت» .
سپس فرمود : «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، قرآن را خوش تر از هر كسى مى خواند . هر گاه شب براى نماز بر مى خاست ، ابو جهل و مشركان مى آمدند و به قرآن خواندن او ، خوبْ گوش مى دادند و چون «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» مى گفت ، انگشتانشان را در گوش هايشان مى گذاشتند و مى گريختند ، و آن را كه تمام مى كرد ، دوباره مى آمدند و گوش مى دادند . ابو جهل مى گفت : پسر ابو كَبْشه (يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله ) ، نام پروردگارش را تكرار مى كند و عاشق اوست!» .
سپس امام صادق عليه السلام فرمود : «او راست مى گفت ، هر چند آدم بسيار دروغگويى بود . پس خداوند ، فرو فرستاد : «و هر گاه در قرآن ، پروردگارت را به يكتايى اش ياد كنى ، آنان ، از سرِ بيزارى ، پشت مى كنند و مى گريزند» ؛ و آن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» بود» .

ج ـ بلند «بسم اللّه » گفتن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در نماز

۱۴۹.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله در نمازهاى واجب ، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را بلند مى گفت .

۱۵۰.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را در هر دو سوره[ى هر ركعت نماز] ، با صداى بلند ، قرائت مى كرد .