۶۰.امام صادق عليه السلام :على بن الحسين ـ كه درودهاى خدا بر آن دو باد ـ ، هر گاه صبح خود را آغاز مى كرد ، مى فرمود : « امروزِ خود را ، پيش از فراموش كردنم و شتاب ورزيدنم ، با نام خدا و به خواست خدا ، آغاز مى كنم» . پس هر گاه بنده اى چنين كند ، او را از آنچه در آن روز فراموش كند ، بسنده باشد . ۱
۶۱.امام صادق عليه السلام :هر كس هنگام صبح بگويد : «امروزِ خود را پيش از فراموشى و شتابكارى ام ، به نام خدا آغاز مى كنم» ، همين ذكر ، او را براى آنچه [از ذكر بسم اللّه ]كه در هنگام خوردن يا نوشيدن فراموش كند ، كفايت مى نمايد .
۶۲.امام صادق عليه السلام :گفتن ذكرِ «به نام خدا و به يارى خدا» را در هر بامداد و شامگاه ، ترك مكن ؛ زيرا اين ذكر ، هر گونه بدى اى را مى گردانَد .
3 / 3
هنگام خارج شدن از خانه يا وارد شدن به آن
۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه شخص در هنگام خارج شدن از خانه اش بگويد : «به نام خدا» ، فرشتگان به او مى گويند : به سلامت !
هر گاه بگويد : «هيچ نيرو و توانى نيست ، مگر به [مدد] خداوند» ، فرشتگان به او مى گويند : «خدا ، يارَت باد !»
و هر گاه بگويد : «به خدا توكّل كردم» ، فرشتگان مى گويند : «خدا ، نگهدارت باد !» .
۶۴.امام باقر عليه السلام :هر كس در هنگام بيرون رفتن از خانه اش بگويد : «به نام خدا . خدا ، مرا بس است . به خدا توكّل مى كنم . بار خدايا! در همه كارهايم ، از تو خير درخواست مى كنم ، و از خوارى در دنيا و عذاب آخرت ، به تو پناه مى آورم» ، خداوند ، غم ها و نگرانى هاى دنيا و آخرت او را برطرف مى سازد .
1.يعنى : پيش از آن كه دچار فراموشى شود و بدون بردنِ نام خدا به كارى مشغول شود ، در همان آغاز صبح ، بگويد : «با نام خدا و به خواست خدا ! » . پس هر گاه اين جمله را بگويد ، چنانچه در طول روز يادش برود كه قبل از كارى «بسم اللّه » بگويد ، همان كه در آغاز روز گفته است ، برايش كفايت مى كند و جاى گزين مواردى خواهد شد كه فراموش مى كند . م .
