۱۰۳.الأمانـ به نقل از صفوان جمّال ـ :هنگامى كه امام صادق عليه السلام بر شتر نشست ، گفت : «به نام خدا . هيچ نيرو و توانى نيست ، مگر از سوى خدا . «منزّه است خدايى كه اين [مَركَب] را رامِ ما كرد و ما بر آن ، توانا نبوديم ؛ و ما به سوى پروردگار خود ، باز مى گرديم» » .

۱۰۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه به خواست خدا ، از خانه ات به قصد حج و عمره خارج شدى ، دعاى فَرَج را بخوان ... و چون پايت را در ركاب نهادى ، بگو : «به نام خداوند بخشنده مهربان» . به نام خدا . خدا ، بزرگ تر است ... .

3 / 15

هنگام سفر

۱۰۵.المزار الكبيرـ در بيان ذكرهايى كه هنگام رفتن به سفر ، گفته مى شود ـ :همچنين همان چيزى را مى گويى كه از سَروَرمان ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، روايت شده است كه فرمود : «جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و گفت : پروردگارت ، به تو سلام مى رساند و مى گويد : اى محمّد! هر كس از امّت تو كه مى خواهد در سفرش از او محافظت كنم و او را به سلامت برسانم ، بگويد : «به نام خداوند بخشنده مهربان» . به خدا توكّل كردم ... .
و آن گاه كه براى بيرون رفتن ، پايت را دمِ در گذاشتى ، بگو : به نام خدا . به خدا ، ايمان دارم . بر خدا ، توكّل كردم . هر چه خدا خواهد . نيرو و توانى نيست ، مگر از سوى خدا » .

۱۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ هر گاه به قصد سفر ، پايش را در ركاب مى گذاشت ، مى فرمود ـ :به
نام خدا . بار خدايا ! تويى همراه در سفر ، و جانشين [هر مسافرى] در ميان خانواده[اش] . بار خدايا ! زمين را براى ما در هم بپيچان (راهمان را كوتاه ساز) ، و سفر را بر ما آسان گردان . بار خدايا ! از سختىِ سفر و از اندوه بازگشت و از [رو به رو شدن با] صحنه بد در اموال و خانواده ، به تو پناه مى برم .