۵۵.معجم الکبیرـ به نقل از واثلة بن اسقع ـ : من جزو صُفّه نشينان بودم . هيچ يك از ما حتّى يك لباس كامل نداشت و پوست بدنمان از عرق و گرد و خاك آميخته با آن ، سخت چركين شده بود . روزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به نزد ما آمد و فرمود : «بشارت باد تهى دستان مهاجر را!» .
در اين هنگام ، مردى با هيئتى نيكو آمد و هر سخنى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مى گفت ، او با زحمت، سعى مى كرد سخنى بالاتر از سخن پيامبر صلى الله عليه و آله بگويد .
چون او رفت ، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «خدا اين مرد و امثال او ۱ را دوست ندارد . زبان هايشان را در باره مردم، چنان مى چرخانند كه گاو در چراگاه مى چرخاند . خداوند ، زبان ها و صورت هاى آنان را در آتش دوزخ ، همين گونه خواهد چرخاند ...» .
4 / 2
سخن پردازى ۲
۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لعنت خدا بر كسانى كه سخن را موشكافانه مى شكافند !
1.در متن عربى حديث، در مسند الشاميّين به جاى «ضربَهُ (امثال او)» «صوتَهُ (صداى او)» آمده است .
2.آن گونه كه از عناوين ابواب كتب حديث و نيز از برخى احاديث بر مى آيد ، منظور ، پرگويى و ژاژخايى (بيهوده گويى) و سخنرانى كردن با تصنّع و طَمطُراق است ، به جاى ساده و بى پيرايه سخن گفتن . سخن پردازى نيز به معناى پردازش و آراستن سخن است .
