امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمىستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مىشوند. پس با شكرگزارى، نعمتها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 6 / 202 باب 8 «أحوال البرزخ و القبر» . بحار الأنوار : 6 / 282 باب 9 «جنّة الدُّنيا و نارها» .
انظر : عنوان 427 «القبر» ، 461 «الكفّارة» . الذنب : باب 1391 .