د ـ پُررويى

۱۵۷.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :سخاوتمند ، پُردل است، و بخيل ، پُررو.

ه ـ از بين رفتن مردانگى

۱۵۸.امام على عليه السلام :بخيل را مردانگى نيست .

۱۵۹.امام باقر عليه السلام :مردانگى ، آن است كه طمع نَوَرزى تا خوار شوى، و خواهش نكنى تا ندار شوى، و بخل نَوَرزى تا دشنام بشنوى، و نادانى نكنى تا [در بحث ]شكست بخورى.

و ـ آرزو كردن فقر براى مردم

۱۶۰.امام صادق عليه السلام :سزاوارترين كسان به اين كه براى مردم ، آرزوى توانگرى كنند، بخيلان اند؛ زيرا وقتى مردم ، بى نياز شدند ، از دارايى آنان ، چشم بر مى دارند . سزاوارترين كسان به اين كه براى مردم ، آرزوى صلاح كنند ، عيبداران اند؛ زيرا وقتى مردم صالح شدند ، از پيجويىِ عيب هاى آنان ، خوددارى مى كنند . سزاوارترين كسان به اين كه براى مردم ، آرزوى بردبارى كنند ، نابخردان اند كه نياز دارند از نابخردى هاى آنان ، گذشت شود؛ امّا [بر عكس اين ، ] بخيلان ، آرزومند فقر مردم هستند، عيبداران ، آرزو دارند كه مردم ، همه عيب داشته باشند، و نابخردان ، آروزىِ نابخرد بودن مردم را دارند، در حالى كه فقير بودن ، سبب نيازمندى [فقير] به بخيل مى شود، فاسد بودن ، موجب عيبجويى در اهل عيب مى گردد ، و نابخردى ، باعث تلافى كردن با گناه مى شود .