ى ـ نداشتن دوست

۲۰۰.امام على عليه السلام :بخيل ، هيچ دوستى ندارد .

۲۰۱.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :كسى با بخيل دوست است كه او را نيازموده باشد .

۲۰۲.امام على عليه السلام :از بخل ، دورى كنيد؛ زيرا بخيل را بيگانه ، دشمن مى دارد و آشنا ، از او مى گريزد.

۲۰۳.امام على عليه السلامـ به فرزندش امام حسن عليه السلام ـ :از دوستى با بخيل بپرهيز؛ زيرا انسان بخيل ، زمانى كه بيشترين نياز را به او دارى، از كمك به تو ، باز مى ايستد .

۲۰۴.امام على عليه السلام :از همنشينى با منحرف ^۱ و دروغگو و احمق و بخيل و ترسو... بپرهيز . امّا بخيل؛ چون در نزديك ترين زمانت به او، يعنى وقتى به او نياز پيدا مى كنى، بيش از هر زمان از تو دورتر است.

۲۰۵.امام زين العابدين عليه السلام :از همنشينى با بخيل ، دورى كن؛ زيرا زمانى كه بيشترين نياز را به او دارى ، از كمك مالى به تو دريغ مى ورزد.