نكته

امام خمينى در تحرير الوسيلة در باره شرايط نگاه كردن به نامحرم ، آورده است :
كسى كه قصد ازدواج با زنى را دارد ، جايز است با اين شرايط ، به او نگاه كند :
1 . نگاه به قصد لذّت بردن نباشد ، هرچند بداند كه قهرا لذّت ، با آن نگاه ، حاصل مى شود .
2 . احتمال بدهد كه با نگاه كردن ، اطّلاعات بيشترى به دست مى آورد .
3 . زنى باشد كه مى توان با او ازدواج كرد ، نه مانند زن شوهردار و يا زن هاى در عِدّه .
4 . احتمال بدهد كه توافق براى ازدواج به دست مى آيد ، نه اين كه بداند زن حتما خواستگارى را رد مى كند .
احتياط ، اكتفا كردن در نگاه به صورت ، دست ها ، موها و زيبايى آشكار است ، هر چند اقوى ، جواز عبور از ظواهر به مچ ها و بقيّه بدن بجز عورت است . همچنين احتياط ، اين است كه نگاه كردن به بدن ، از روى لباس نازك باشد ، همان گونه كه احتياط ـ اگر نگوييم اقوى ـ ، اكتفا كردن در نگاه به همان زن مشخّصى است كه قصد ازدواج با او را دارد ، و اين حكم (جواز نگاه) ، شامل قصد مطلقِ ازدواج نمى شود ، هر چند شخص با اين نگاه [به زنان متعدّد] ، در صدد انتخاب همسر [از ميان آنها ]باشد . ضمنا [در نگاه به همان زن مشخّص ، ]اگر با نگاه اوّل ، اطّلاعات لازم به دست نيامد ، نگاه مجدّد ، جايز است .

ج ـ انتخاب همسر شايسته

۱۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از خوش بختى مرد ، داشتن همسر شايسته است .

۱۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :يك زن شايسته ، بهتر از هزار مرد ناشايست است .