داشت كه بى ترديد ، رياست مرد بر زن ، مطلق و نامحدود نيست ؛ بلكه محدود به مقرّرات شرعى و اخلاقى و مقيّد به رعايت حقوق متقابل زن و وظايف مشتركى است كه هر يك از مرد و زن در تحكيم بنياد خانواده به عهده دارند .
گفتنى است كه رعايت حقّ رياست شوهر ، آن قدر اهمّيت دارد كه بر پايه شمارى از احاديث ، يكى از عوامل بهشتى شدن زن شمرده شده است . ^۱

2 . امانتدارى در غياب شوهر

دومين وظيفه مهمّ زن ، اين است كه در غياب شوهر ، از هر جهت امانتدار باشد . قرآن كريم ، بانوان شايسته را چنين توصيف مى فرمايد :
«فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ . ²
پس زنان شايسته ، فرمان بردارند [و] به پاس آنچه خدا [براى آنان] حفظ كرده ، اسرار [شوهرانِ خود] را حفظ مى كنند» .
اين سخن ، در ادامه آيه قبل ، و اشاره به دومين وظيفه اختصاصى زن در زندگى خانوادگى است ، و ضمن تأكيد بر اين كه بانوان صالح و شايسته ، علاوه بر اين كه رياستِ شوهر را در اداره امور زندگى مى پذيرند و در برابر نظام خانواده تمكين مى نمايند ، نه تنها در حضور شوهر ، بلكه در غياب او نيز از هر جهت ، امانتدار عفّت خود و اسرار و اموال خانوادگى هستند و در برابر حقوقى كه خداوند متعال براى آنها مقرّر داشته ، وظايف خود را به خوبى انجام مى دهند و مرتكب خيانت نمى شوند ، چنان كه در حديثى از پيامبر صلى الله عليه و آله آمده است :
لِلرَّجُلِ عَلَى المَرأةِ أن تَلزَمَ بَيتَهُ ، وَ تَوَدَّدَهُ وَ تُحِبَّهُ وَ تُشفِقَهُ ، وَ تَجتَنِبَ سَخَطَهُ وَ تَتَّبِعَ مَرضاتَهُ ، وَ توفى بِعَهدِهِ وَ وَعدِهِ ، وتَتَّقى صَولاتِهِ ، وَ لا تُشرِكَ مَعَهُ أحَدا فى