۶۴۸۰.عنه عليه السلامـ لأبي بصيرٍ ـ: يا أبا محمّدٍ ، لقد ذَكَرَكُم اللّهُ إذ حَكى عن عَدُوِّكم في النارِ بقولِهِ : «و قالُوا ما لَنا لا نَرَى رِجالاً كنّا نَعُدُّهُم مِنَ الأَشْرارِ ......... » و اللّهِ ما عَنى و لا أرادَ بهذا غَيرَكُم ، صِرتُم عندَ أهلِ هذا العالَمِ شِرارَ الناسِ ، و أنتُم و اللّهِ في الجَنَّةِ تُحبَرُونَ ، و في النارِ تُطلَبُونَ . ^۱

(انظر) بحار الأنوار : 72 / 226 باب 112 .

1312

عاقِبَةُ الاستِخفافِ بِالدِّينِ

الكتاب :

وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُم لَعِباً وَ لَهْواً وَ غَرَّتْهُمُ الحَياةُ الدُّنْيا وَ ذَكِّر بِهِ أن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما كَسَبَتْ لَيْسَ لَها مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْها أُولئكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِما كَسَبُوا لَهُمُ شَرابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ» . ^۲

الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُم لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الحَياةُ الدُّنْيا فَاليَومَ نَنساهُمْ كَما نَسُوا لِقاءَ يَومِهِمْ هذا وَ ما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ» . ^۳

۶۴۸۰.امام صادق عليه السلامـ به ابو بصير ـفرمود : اى ابو محمد! خداوند از شما ياد كرده، آن جا كه از زبان دشمنان دوزخى شما مى گويد : «و گويند : چرا مردانى را كه از اشرار مى شمرديم، اكنون نمى بينيم؟ ......... ».
به خدا قسم، منظور از اين آيه كسى جز شما نيست و شما در نظرِ مردم اين جهان، بدترين مردم هستيد، در حالى كه به خدا سوگند، در بهشت شادمان خواهيد بود و آنان در دوزخ جستجويتان مى كنند [چون به نظرشان شما دوزخى بوده ايد].

1312

سرانجام تحقير دين

قرآن :

«آن كسانى را كه دين خويش را بازيچه و لهو گرفته اند و زندگانى دنيا فريبشان داد وا گذار . و به قرآن ياد آورى كن تا مبادا كسى به كيفر اعمال خويش در جهنم محبوس بماند در حالى كه جز خدا داد رس و شفيعى نباشد . و اگر براى رهايى خويش هر گونه فديه دهد ، پذيرفته نخواهد شد . اينانند كه به عقوبت اعمال خود در جهنم محبوسند و به كيفر آن كه كافر شده اند بر ايشان شرابى از آب جوشان و عذابى دردآور هست» .

«امروز آنان را كه دين خويش را لهو و بازيچه پنداشتند و زندگى دنيا فريبشان داد فراموش مى كنيم ، همچنان كه آنها نيز رسيدن به اين روز را از ياد برده بودند و آيات مارا تكذيب مى كردند» .