۱۰۶۶۴.عنه عليه السلام :أمّا المرأةُ التي يَحِلُّ لَهُ أن يَتَزَوَّجَها فلا يُصافِحْها إلاّ مِن وراءِ الثَّوبِ، و لا يَغمِزْ كَفَّها . ^۱

(انظر) عنوان 55 «البيعة» .
وسائل الشيعة : 14 / 151 باب 115 .

2226

الحَثُّ عَلى مُصافَحَةِ العَدُوِّ

۱۰۶۶۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :صافِحْ عَدُوَّكَ و إن كَرِهَ؛ فإنّهُ مِمّا أمَرَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ بهِ عِبادَهُ، يقولُ : «اِدْفَعْ بالّتي هِيَ أحْسَنُ فإذا الذي بَينَكَ و بَينَهُ عَداوَةٌ كَأنَّهُ وَلِيٌّ حَميمٌ * و ما يُلَقّاها إلاّ الذينَ صَبَرُوا و ما يُلَقّاها إلاّ ذو حَظٍّ عَظـيمٍ»^۲ ، ما يُكافى عَدُوُّكَ بِشيءٍ أشَدَّ علَيهِ مِن أن تُطِيعَ اللّهَ فيهِ . ^۳

۱۰۶۶۴.امام صادق عليه السلام :با زنى كه ازدواج كردن با او حلال است (محرم نيست) نمى توان دست داد مگر از پس جامه و [در اين صورت هم ]نبايد دستش را فشرد .

2226

تشويق به دست دادن با دشمن

۱۰۶۶۵.امام على عليه السلام :با دشمنت دست بده ، هرچند او خوشش نيايد ؛ زيرا اين از امورى است كه خداوند عزّ و جلّ بندگانش را به آن فرمان داده است . او مى فرمايد : «[ بدى] را به كارى نيكوتر دفع كن كه از آن پس كسى كه ميان تو و او دشمنيى بوده گويى دوستى است مهربان . و اين [خصلت] را جز كسانى كه شكيبا بوده اند نمى يابند، و آن را جز صاحب بهره اى بزرگ، نخواهد يافت» .
براى دشمنت كيفرى سخت تر از اين نيست كه درباره او به فرمان خدا عمل كنى .