(انظر) بحار الأنوار : 72 / 294 .

1421

الوَسوَسَةُ فِي الرِّياءِ

۷۰۲۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا أتَى الشيطانُ أحَدَكُم و هُو في صلاتِهِ فقالَ : إنّكَ مُراءٍ فَليُطِلْ صلاتَهُ ما بَدا لَهُ ما لَم يَفُتهُ وَقتُ فَريضَةٍ ، و إذا كانَ على شيءٍ مِن أمرِ الآخِرَةِ فَلْيَتَمَكَّثْ ما بَدا لَهُ ، و إذا كانَ على شَيءٍ مِن أمرِ الدنيا فَلْيَبرَحْ . ^۱

۷۰۲۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قُلنا : يا رسولَ اللّهِ ، الرَّجُلُ مِنَّا يَصومُ و يُصَلِّي فَيَأتِيهِ الشيطانُ فيقولُ : إنّكَ مُراءٍ ! فقال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : فَلْيَقُلْ أحَدُكُم عندَ ذلكَ : أعُوذُ بكَ أن اُشرِكَ بِكَ شَيئا ، و أنا أعلَمُ و أستَغفِرُكَ لِما لا أعلَمُ . ^۲

1422

ذِكرُ الأعمالِ الصّالِحَةِ وَ الرِّياءِ

۷۰۲۳.الكافي :قالَ الإمامُ الباقرُ عليه السلام : الإبقاءُ عَلى العَمَلِ أشَدُّ مِن العَمَلِ ، قالَ : و ما الإبقاءُ على العَمَلِ ؟ قالَ : يَصِلُ الرَّجُلُ بِصِلَةٍ و يُنفِقُ نَفَقَةً للّهِِ وَحدَهُ لا شريكَ لهُ فَكُتِبَ لَهُ سِرّا ، ثُمّ يَذكُرُها فَتُمحى فَتُكتَبُ لَهُ عَلانِيَةً ، ثُمّ يَذكُرُها فَتُمحى و تُكتَبُ لَهُ رياءً . ^۳

1421

وسوسه ريا داشتن

۷۰۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه يكى از شما مشغول نماز بود و شيطان به سراغش آمد و گفت : «تو رياكار هستى» ، تا جايى كه مى تواند نمازش را طول دهد، به شرط آن كه وقت فريضه فوت نشود و اگر مشغول به كارى آخرتى بود ، تا جايى كه مى تواند آن را به درازا كشاند و اگر سرگرم كارى دنيوى بود آن را رها كند .

۷۰۲۲.امام على عليه السلام :عرض كرديم : اى رسول خدا! كسى از ما با زبان روزه مشغول خواندن نماز مى شود و شيطان به سراغش مى آيد و مى گويد : تو رياكارى . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : آن كس در چنين حالتى بگويد : خدايا! به تو پناه مى برم كه دانسته چيزى را شريك تو قرار دهم و اگر ندانسته چنين مى كنم ، از تو آمرزش مى خواهم .

1422

ياد كردنِ كارهاى نيك و رياكارى

۷۰۲۳.الكافى :امام باقر عليه السلام فرمود : نگهدارى عمل، از خود عمل دشوارتر است . عرض شد : منظور از نگهدارى عمل چيست؟ حضرت فرمود : آدمى براى خداى يگانه بى انباز بخشش و انفاقى مى كند و اين عمل پنهانى برايش نوشته مى شود، اما سپس كارش را به زبان مى آورد كه در نتيجه آن ، ثواب نهانى [كه بيشتر است] پاك مى شود و برايش [ثواب عملِ ]آشكار مى نويسند ، بار ديگر آن را به زبان مى آورد، كه در اين بار عملش پاك مى شود و عمل ريايى نوشته مى شود .