بنا بر اين ، مدّت آفرينش زمين و آسمان ها ، شش روز مى شود ، چنان كه در قرآن كريم در هفت مورد بر آن ، تأكيد شده است . ۱
يك . مقصود از «روز» در آفرينش زمين
با اندكى تأمّل ، روشن مى شود كه مقصود از «روز» در تبيين مدّت آفرينش زمين ، معناى عرفى آن ـ كه حاصل يك بار گردش آن به دور خود در بيست و چهار ساعت است ـ نيست ؛ چرا كه اين معنا پس از آفرينش زمين و آسمان و حركت زمين به دور خود ، پديد آمده است .
از اين رو ، كلمه «روز» ۲ در آياتِ مورد اشاره را برخى به معناى «وقت» ، ۳ برخى به معناى «به اندازه يك روز» ، ۴ برخى به معناى «يوم رُبوبى» ۵ و برخى به معناى «پاره اى از زمان» و يا «دوره زمانى معيّن» ۶ معنا كرده اند ، كه معناى اخير ، مناسب تر با آيات به نظر مى رسد .
دو . تحوّلات زمين در دو دوره
در باره تحوّلاتى كه زمين در دو دوره داشته است ، چند نظريّه و به سخن دقيق تر ، چند فرضيّه وجود دارد :
برخى گفته اند: در دوره نخست ، اصلِ زمين پديد آمده و در دوره دوم ، آن به
1.اعراف : آيه ۵۹ ، يونس : آيه ۳ ، حديد : آيه ۴ ، هود : آيه ۷ ، فرقان : آيه ۳۹ و ۵۳ ، سجده : آيه ۴ .
2.طبق بررسى انجام شده ، كلمه «يوم» در قرآن ، ۴۹۹ بار تكرار شده است كه تنها در بيست مورد ، به معناى «روز» با معناى متداول آن (بيست و چهار ساعت) است .
3.تفسير القمّى : ج ۲ ص ۲۶۲ .
4.مجمع البيان : ج ۹ ص ۸ .
5.بحار الأنوار : ج ۵۷ ص ۲۱۸ .
6.ر. ك : الميزان فى تفسير القرآن : ج ۱۷ ص ۳۸۵ ، تفسير نمونه : ج ۲۰ ص ۲۲۵ .