حديث
۱۵۸.تفسير العيّاشىـ به نقل از داوود رَقّى ـ:امام صادق عليه السلام فرمود : «[پدرم] باقر عليه السلام مى فرمود : خوب سرزمينى است شام و بد مردمى هستند اهالىِ كنونىِ آن ! و بد كشورى است مصر ! همانا مصر ، زندان كسى است كه خدا بر او خشم گرفته باشد . ورود بنى اسرائيل به مصر فقط بِدان سبب بود كه خداوند بر آنان خشم گرفت و آنان خدا را نافرمانى كرده بودند ؛ چرا كه خداى عز و جل فرمود : «به سرزمين مقدّسى كه خدا براى شما رقم زده ، وارد شويد» ؛ يعنى به شام ؛ امّا آنان از رفتن به اين سرزمين ، سر باز زدند و در نتيجه ، مدّت چهل سال در مصر و بيابان هاى آن سرگردان شدند و پس از چهل سال ، وارد شام شدند» . امام صادق عليه السلام فرمود : «و بيرون آمدن آنان از مصر و ورودشان به شام هم پس از آن به وقوع پيوست كه توبه كردند و خداوند از ايشان خشنود گشت» .
امام صادق عليه السلام فرمود : من «خوش ندارم از چيزى كه در سفالينه هاى مصرى طبخ مى شود ، بخورم ، و دوست ندارم با گِل آن سرم را بشويم ؛ زيرا مى ترسم خاكش برايم خوارى به بار آورد و غيرتم را از بين ببرد» .
6 / 6
قُدس
قرآن
«منزّه است آن خدايى كه بنده اش را شبانه از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى ـ كه پيرامون آن را بركت داده ايم ـ سِير داد تا از نشانه هاى خود به او بنمايانيم ، كه او همان شنواى بيناست» .
«سوگند به تين و زيتون . سوگند به طور سينين . سوگند به اين شهر امن» .
