1891

تَفسيرُ أسماءِ اللّهِ

۹۰۹۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اللّهُ مُشتَقٌّ مِن إلهٍ ، وَ إلهٌ يَقتَضِي مَألُوها ، و الاسمُ غيرُ المُسَمّى ، فَمَن عَبَدَ الاسمَ دُونَ المَعنى فَقَد كَفَرَ و لَم يَعبُدْ شيئا ، و مَن عَبَدَ الاسمَ و المَعنى فَقد أشرَكَ و عَبَدَ الاثنَينِ ، و مَن عَبَدَ المَعنى دُونَ الاِسمِ فذاكَ التَّوحيدُ . ^۱

۹۰۹۷.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :أسماؤهُ تَعبِيرٌ ، و أفعالُهُ تَفهيمٌ ، و ذاتُهُ حَقيقَةٌ . ^۲

1892

اسمُ اللّهِ الأعظَمُ

الكتاب :

قالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِنَ الكِتابِ أنا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أنْ يَرْتَدَّ إلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرّا عِندَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أ أَشْكُرُ أمْ أكْفُرُ وَ مَنْ شَكَرَ فَإنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ». ^۳

1891

تفسير نامهاى خدا

۹۰۹۶.امام صادق عليه السلام :اللّه ، مشتق از اِله (شيدايى يا تحيّر) است و اِله مقتضى و مستلزم وجود مألوه (معبودى) مى باشد و نام غير از صاحب نام است ؛ پس ، هر كس تنها نام را بپرستد ، كافر است و چيزى را عبادت نكرده است و هر كس نام و معنا ، هر دو ، را بپرستد ، شرك ورزيده و دوگانه پرست شده است و هر كس تنها معنا (صاحب نام) را بپرستد ، نه نام را ، اين يكتا پرستى است .

۹۰۹۷.امام رضا عليه السلام :نامهاى او تعبير [ى از او ]است و افعالش تفهيم و ذاتش حقيقت .

1892

اسم اعظم خدا

قرآن :

«و آن كس كه از علم كتاب بهره اى داشت گفت : من پيش از آن كه چشم برهم زنى ، آن را نزد تو مى آورم . چون آن را نزد خود ديد گفت : اين بخشش پروردگار من است ، تا مرا بيازمايد كه سپاس مى گزارم يا كفران نعمت مى كنم . پس هركه سپاس گويد براى خود گفته است و هركه كفران ورزد پروردگار من بى نياز و كريم است» .