امام صادق علیه السلام
المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ كَالجَسَدِ الواحِدِ، إنِ اشتَكى شَيئا مِنهُ وَجَدَ ألَمَ ذلِكَ في سائِرِ جَسَدِهِ، وأرواحُهُما مِن روحٍ واحِدَةٍ، وإنَّ روحَ المُؤمِنِ لَأَشَدُّ اتِّصالاً بِروحِ اللّهِ مِن اتِّصالِ شُعاعِ الشَّمسِ بِها .
مؤمن، برادر مؤمن است و همانند يك پيكرند كه اگر عضوى از آنْ به درد آيد، ديگر اعضايش نيز آن درد را در خود، احساس مىكنند. روح آن دو مؤمن، از يك روح است و اتّصال روح مؤمن به روح خداوند، بيشتر از اتّصال پرتو خورشيد به خورشيد است.
الكافي : ج۲ ص۱۶۶ ح۴
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : ۷۳ / ۱۵۴ باب ۱۲۵ «كثرة الفرح».
انظر: عنوان ۲۳۰ «السرور» ، ۳۰۹ «الضحك» ، ۱۱۲ «الحزن». الحزن : باب ۸۲۶ ، ۸۲۸ ، الطمع : باب ۲۳۸۷ ، العيب : باب ۲۹۷۴.
