۲۱۹۸

تَركُ الشَّرِّ صَدَقَةٌ

۱۰۵۳۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :تَركُ الشَّرِّ صَدَقةٌ . ^۱

۱۰۵۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :كُفَّ شَرَّكَ عنِ الناسِ؛ فإنّها صَدَقةٌ مِنكَ على نفسِكَ . ^۲

۱۰۵۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :أمسِكْ لِسانَكَ؛ فإنّها صَدَقةٌ تَصَدَّقُ بها على نَفسِكَ . ^۳

۱۰۵۳۸.كنز العمّال عن أبي موسى عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله :على كُلِّ مسلمٍ صَدَقةٌ، قالَ : أ فَرَأيتَ إن لم يَجِدْ ؟ قال : يَعتَمِلُ بيَدِهِ فَيَنفَعُ نفسَهُ و يَتَصَدَّقُ. قالَ : أ فَرَأيتَ إن لم يَستَطِعْ ؟ قالَ : فَيُعِينُ ذا الحاجَةِ المَلهوفَ، قالَ: أ رأيتَ إن لَم يَفعَلْ؟ قالَ : يَأمُرُ بالخَيرِ، قالَ : أ رأيتَ إن لَم يَفعَلْ؟ قالَ: يُمسِكُ عنِ الشَّرِّ فإنّهُ لَهُ صَدَقةٌ . ^۴

۲۱۹۹

أفضَلُ الصَّدَقَةِ

۱۰۵۳۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لَمّا سُئلَ عن أفضَلِ الصَّدَقةِ ـ: أن تَصَدَّقَ و أنتَ صَحيحٌ شَحيحٌ، تَأمُلُ البَقاءَ و تَخافُ الفَقرَ، و لا تُمهِلْ حتّى إذا بَلَغَتِ الحُلقومَ قُلتَ : لِفُلانٍ كذا و لفُلانٍ كذا، ألاَ و قَد كانَ لِفُلانٍ . ^۵

۲۱۹۸

خوددارى از بدى، صدقه است

۱۰۵۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوددارى از بدى ، صدقه است .

۱۰۵۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به مردم شرّ مرسان ؛ زيرا اين كار صدقه اى است كه براى خودت مى دهى .

۱۰۵۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زبانت را نگه دار ؛ زيرا اين كار صدقه اى است كه براى خودت مى دهى .

۱۰۵۳۸.كنز العمّالـ به نقل از ابو موسى ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : بر هر مسلمانى است كه صدقه بدهد . ابو موسى عرض كرد : اگر چيزى نداشت چه؟ فرمود : با دست خود كار كند و از دسترنجش هم خودش استفاده كند و هم صدقه دهد . عرض كرد : اگر نتوانست كار كند چه؟ فرمود : به نيازمندِ غمزده يارى رساند . عرض كرد : اگر اين كار را نكرد چه؟ فرمود : به كارهاى خوب فرمان دهد . عرض كرد : اگر اين كار را هم نكرد چه؟ فرمود : از بدى خوددارى كند ، كه براى او اين خوددارى نمودن صدقه است .

۲۱۹۹

برترين صدقه

۱۰۵۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به سؤال از برترين صدقه ـفرمود : اين كه وقتى سالم و تنگ چشم هستى، [يعنى] به زندگى اميدوارى و مى ترسى به فقر دچار شوى ، صدقه بدهى و نگذارى تا وقتى كه جانت به لب رسيد (در آستانه مرگ قرار گرفتى) بگويى : اين قدر، مال فلان باشد و آن قدر، مال بهمان . چون در آن هنگام [خواهى نخواهى ]مال ديگرى خواهد بود .