امام علی علیه السلام

اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ، فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ .

بار خدايا ! تو مى‌‏دانى كه آنچه از ما سر زد، از سرِ قدرت‏‌طلبى، يا به دست آوردن چيزى از متاع بى‌‏ارزش دنيا نبود؛ بلكه براى اين بود كه نشانه‌‏هاى دينت را بازگردانيم و در شهرهايت، آبادانى پديدار سازيم تا بندگان ستم‏ديده‌‏ات در امنيّت باشند و احكام بر زمين مانده‌‏ات بر پا شوند.

نهج البلاغة: الخطبة 131

>احادیث>احادیث موضوعی>الفبایی>غ

تعداد بازدید : 110943

غذاخوردن - صفحه 155

۳۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس ريزه هايى را كه از سفره مى افتند ، بخورد ، فقر از خودش و حماقت از فرزندانش زدوده مى شود .

۳۰۶.امام على عليه السلام :خوردن ريزه هايى كه اطراف سفره مى افتند ، روزى را زياد مى كند .

۳۰۷.امام على عليه السلام :ريزه هايى را كه اطراف سفره مى افتند ، بخوريد كه به خواست خداوند عز و جل ، براى كسى كه آن را به نيّت شفا بخورد ، شفاى هر دردى است .

۳۰۸.امام رضا عليه السلام :هر كس در منزلش غذا مى خورد و چيزى از آن [بر سفره] مى ريزد ، آن را بخورد ، و هر كس در صحرا يا بيرون غذا مى خورد ، ريزه هايش را براى پرندگان و يا درندگان بگذارد .

۳۰۹.كتاب من لايحضره الفقيهـ به نقل از محمّد بن وليد كرمانى ـ :در خدمت امام جواد عليه السلام غذا تناول كردم و چون غذا خوردنم تمام شد و سفره را برداشتند ، غلام رفت كه ريزه هاى افتاده غذا را بردارد . پس به او فرمود : «آنچه را [از ريزه هاى غذا] در بيابان است ، رها كن ، حتّى اگر ران گوسفندى باشد ، و آنچه را در خانه است ، بياب و بردار» .