۱۶۶۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَثَلُ القرآنِ إذا عاهَدَ علَيهِ صاحِبُهُ فَقَرَأهُ بالليلِ و النهارِ كَمَثَلِ رجُلٍ لَهُ إبِلٌ فإن عَقَلَها حَفِظَها ، و إن أطلَقَ عِقالَها ذَهَبَت ، فكذلكَ القرآنُ . ^۱

۱۶۶۴۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن نَسِيَ سُورَةً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ في صُورَةٍ حَسَنةٍ و دَرَجةٍ رَفيعَةٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَكِ ! لَيتَكِ لي ! فتقولُ : أ ما تَعرِفُني ؟ أنا سُورَةُ كذا و كذا ، لو لم تَنسَني لَرَفَعتُكَ إلى هذا المَكانِ . ^۲

(انظر) وسائل الشيعة : 4 / 845 باب 12.
كنز العمّال : 1 / 615.
الكافي : 2 / 576.

3247

جَزاءُ حَمَلَةِ القُرآنِ

۱۶۶۴۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :حَمَلةُ القرآنِ هُمُ المَحفوفُونَ برَحمَةِ اللّهِ ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ . ^۳

۱۶۶۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :حَمَلةُ القرآنِ عُرَفاءُ أهلِ الجَنّةِ يَومَ القِيامَةِ . ^۴

۱۶۶۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حكايت قرآن، هر گاه كه حافظِ آن شب و روز قرآن را بخواند و بدين وسيله آن را [در ذهن خود ]نگه دارد، حكايت مردى است كه شترى دارد؛ اگر زانوى آن را ببندد نگهش مى دارد و اگر زانو بندش را باز كند، شتر مى رود. قرآن نيز چنين است.

۱۶۶۴۰.امام صادق عليه السلام :هر كس سوره اى از قرآن را فراموش كند، آن سوره [در بهشت ]به صورتى زيبا و درجه اى رفيع در برابرش مجسم مى شود و چون او را ببيند، گويد: تو كيستى؟ چقدر زيبايى! كاش از آنِ من بودى. جواب دهد: مرا نمى شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نكرده بودى، تو را به اين مكان بالا مى آوردم.

3247

پاداش قرآن دانان

۱۶۶۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين قرآن دانان هستند كه در رحمت خدا قرار دارند و پوشيده در نور او.

۱۶۶۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن دانان در روز قيامت رؤساى [قبيله ]بهشتيانند.