1918

النَّهيُ عَنِ التَّسويفِ

۹۲۰۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :يا أبا ذَرٍّ ، إيّاكَ و التَّسويفَ بِأمَلِكَ ، فإنَّكَ بِيَومِكَ و لَستَ بما بَعدَهُ ، فإن يَكُن غَدٌ لكَ فَكُن في الغَدِ كما كُنتَ في اليَومِ ، و ان لم يَكُن غَدٌ لكَ لَم تَندَمْ على ما فَرَّطتَ في اليَومِ . ^۱

۹۲۰۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ فيما كَتَبَهُ إلى بعضِ أصحابِهِ ـ: فَتَدارَكْ ما بَقِيَ مِن عُمُرِكَ ، و لا تَقُلْ : غَدا و بَعدَ غَدٍ ، فإنّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكَ بِإقامَتِهِم على الأمانِيِّ و التَّسوِيفِ ، حتّى أتاهُم أمرُ اللّهِ بَغتةً و هُم غافِلونَ . ^۲

۹۲۰۸.عنه عليه السلام :فاتَّقى عَبدٌ رَبَّهُ ......... فإنَّ أجَلَهُ مَستورٌ عَنهُ ، و أمَلَهُ خادِعٌ لَهُ، و الشَّيطانَ مُوَكَّلُ بهِ ، يُزَيِّنُ لَهُ المَعصيَةَ لِيَركَبَها ، و يُمَنِّيهِ التَّوبَةَ لِيُسَوِّفَها ، إذا هَجَمَت مَنِيَّتُهُ علَيهِ أغفَلَ ما يَكونُ عَنها . ^۳

۹۲۰۹.عنه عليه السلام :كُلُّ مُعاجَلٍ يَسألُ الإنظارَ ، و كُلُّ مُؤَجَّلٍ يَتَعَلَّلُ بِالتَّسوِيفِ . ^۴

1918

نهى از كار امروز به فردا افكندن

۹۲۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! زنهار كه بر اثر آرزو ، كار امروز را به فردا فكنى ؛ زيرا كه تو در امروز به سر مى برى نه در فردا ؛ چه اگر فردايى براى تو بود ، در فردا نيز چنان باش كه امروز بوده اى و اگر فردايى در كار نبود به خاطر كوتاهى كردن در كار امروزت پشيمان نشوى .

۹۲۰۷.امام على عليه السلامـ در نامه اى به يكى از ياران خود ـنوشت : آنچه را از عمر تو باقى مانده است ، درياب و مگو : فردا و پس فردا ؛ زيرا پيشينيان تو به سبب تكيه كردن به آرزوها و امروز و فردا كردن هلاك شدند ؛ چرا كه فرمان خدا (مرگ) ناگهان اين غافلان را در رسيد .

۹۲۰۸.امام على عليه السلام :پس ، بنده اى از پروردگارش ترسيد . . . زيرا روز مرگش را نمى داند و آرزوهايش او را مى فريبد و شيطان موكل اوست ، معصيت را برايش مى آرايد، تا مرتكب آن شود و به توبه اميدوارش مى كند، تا در كار آن امروز و فردا كند ، تا آن كه مرگ بر او هجوم آورد ، در حالى كه در غفلت محض از آن به سر مى برد .

۹۲۰۹.امام على عليه السلام :هر كس كه مهلتش به سر آيد [براى جبران گذاشته ]مهلتى مى طلبد، و به هر كس كه مهلتى داده شود در انجام كار، امروز و فردا مى كند .