۱۷۶۹۲.عنه عليه السلام :مَن لم يُجازِ الإساءَةَ بالإحسانِ فليسَ مِن الكِرامِ . ^۱

۱۷۶۹۳.عنه عليه السلام :ليسَ مِن شِيَمِ الكَريمِ ادِّراعُ العارِ . ^۲

۱۷۶۹۴.عنه عليه السلام :لا يكونُ الكريمُ حَقودا . ^۳

۱۷۶۹۵.عنه عليه السلام :ليسَ مِن شِيَمِ الكِرامِ تَعجيلُ الانتِقامِ . ^۴

۱۷۶۹۶.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ مَحَقَ كَرَمَهُ . ^۵

۳۴۱۹

التَّحذيرُ مِن صَولَةِ الكَريمِ

۱۷۶۹۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اِحذَرُوا صَولَةَ الكريمِ إذا جاعَ ، و أشَرَ اللَّئيمِ إذا شَبِعَ . ^۶

۱۷۶۹۸.عنه عليه السلام :اِحذَرُوا سَطوَةَ الكريمِ إذا وُضِعَ، و سَورَةَ اللَّئيمِ إذا رُفِعَ . ^۷

۱۷۶۹۹.عنه عليه السلام :اِحذَرِ الكريمَ إذا أهَنتَهُ ، و الحَليمَ إذا جَرَحتَهُ ، و الشُّجاعَ إذا أوجَعتَهُ . ^۸

۱۷۶۹۲.امام على عليه السلام :كسى كه بدى را به نيكى پاسخ ندهد از بزرگواران نيست.

۱۷۶۹۳.امام على عليه السلام :جامه ننگ پوشيدن از خصلتهاى بزرگواران نيست.

۱۷۶۹۴.امام على عليه السلام :بزرگوار، كينه توز نيست.

۱۷۶۹۵.امام على عليه السلام :شتاب در انتقام گيرى از خصلتهاى بزرگواران نيست.

۱۷۶۹۶.امام حسن عليه السلام :هر كه احسانهاى خود را بر شمرد، بخشندگى خويش را از بين برده است.

۳۴۱۹

بر حذر داشتن از خشم كريمان

۱۷۶۹۷.امام على عليه السلام :بترسيد از خشم بزرگوار، هر گاه كه گرسنه شود و [بترسيد] از سرمستىِ فرومايه، آن گاه كه سير شود.

۱۷۶۹۸.امام على عليه السلام :بترسيد از خشم بزرگوار، هر گاه حقير شمرده شود و [بترسيد] از تندى فرومايه، هرگاه بلند مقام شود.

۱۷۶۹۹.امام على عليه السلام :بترس از آدم بزرگوار، هر گاه كه خوارش دارى و از بردبار، هر گاه كه زخميش كنى و از دلاور، هرگاه دردمندش گردانى.