فصل هفتم : اذان گوهاى پيامبر خدا

7 / 1

سَرور اذان گويان

۱۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نيكو مردى است بلال! او سَرور مؤذّنان است و دنباله روانش [در قيامت] ، همه ، مؤذّن اند.

۱۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين بلال ، در حالى محشور مى شود كه بر شترى از شترهاى بهشت ، سوار است و بانگ مى زند : «أشهد أن لا إله إلّا اللّه و أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه » ، و چون اين بانگ را سر دهد ، جامه اى از جامه هاى بهشت بر او پوشانده مى شود.

۱۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، ... بلال را سوار بر يك شتر بر مى انگيزد . پس اذان مى گويد و ما او را به راستى و درستى مشاهده مى كنيم . و چون به جمله «أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه » برسد ، همه خلايق ، از اوّلين و آخرينِ مؤمنان ، به آن شهادت مى دهند و از هر كه بايد پذيرفته شود ، پذيرفته مى شود.