ر . ك : ص 157 (مهم ترين آداب) .

1 / 5

آنچه هنگام افطار، سزاوار است

الف ـ عجله

۱۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:امّت من ، تا وقتى كه زود افطارى بخورند و سحرى را به تأخير اندازند ، در نيكى اند.

۱۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:از دين شناسى مرد ، زود افطارى خوردن و تأخير در سحرى خوردن است.

۱۵۱.دعائم الإسلام:از على عليه السلام براى ما روايت شده كه فرمود: «زود افطارى خوردن و دير سحرى خوردن ، مستحب است و ابتدا به نماز (يعنى نماز مغرب) نمودن قبل از افطار ، مستحب است ، مگر آن كه غذا حاضر باشد . پس اگر حاضر بود ، ابتدا غذا خورده مى شود و سپس نماز خوانده مى شود. خوب نيست كه غذا را بگذارد و به نماز بايستد».
و امام على عليه السلام ياد كرد كه كتف بريان شده شترى را نزد پيامبر خدا آوردند ، در حالى كه بلال، اذان گفته بود. دستور داد كه بلال [ در گفتن اقامه] اندكى درنگ كند ، تا آن كه ايشان خورد و ما هم خورديم. سپس اندكى شير خورد و ما هم خورديم. سپس دستور داد بلال اقامه بگويد. آن گاه نماز خواند و ما نيز با ايشان نماز خوانديم.