۱۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:هر روزه دارى كه در پشت سرِ زنى با دقّت بنگرد ، تا حدّى كه حجم استخوان بندى زن از پشت لباسش براى او آشكار شود ، روزه اش را افطار كرده است.

۱۱۳.حضرت فاطمه عليهاالسلام:روزه دار ، اگر زبان و گوش و چشم و اعضايش را نگه ندارد ، با روزه اش مى خواهد چه كند؟

ب ـ پرهيز از غيبت كردن

۱۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:روزه دار ، تا وقتى كه از مسلمانى غيبت نكند ، در حال عبادت است ، هر چند در بسترش خفته باشد.

۱۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:هر گاه روزه دارْ غيبت كند ، روزه اش را گشوده است.

۱۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:هر كس درباره مرد و زن مسلمانى غيبت كند ، خداوند تا چهل شبانه روز ، نماز و روزه اش را نمى پذيرد ، مگر آن كه آن شخص از وى درگذرد.

۱۱۷.مسند أبى يعلى ـ به نقل از عبيد ، غلام پيامبر خدا ـ :دو زن ، روزه بودند و درباره مردم غيبت مى كردند. پيامبر خدا ظرفى طلبيد و به آن دو گفت: «قى كنيد». آن دو ، چرك و خون و گوشت تازه ، قى كردند.
سپس فرمود: «اين دو زن با حلال روزه گرفتند؛ امّا با حرام افطار كردند».

ج ـ پرهيز از دشنام دادن

۱۱۸.امام صادق عليه السلام:پدرم فرمود : «پيامبر خدا شنيد كه زنى روزه دار ، كنيز خود را دشنام مى دهد. پس ، غذايى طلب كرد و به او گفت: «بخور» .
زن گفت: من روزه ام ، اى پيامبر خدا!
فرمود: «چگونه روزه اى ، كه كنيزت را دشنام دادى؟! روزه ، تنها نخوردن غذا و نوشيدنى نيست و همانا خداوند ، روزه را حجابى در برابر كار و سخن زشت قرار داده ، كه روزه دار با آن ، روزه را افطار مى كند. روزه داران ، چه اندك اند و گرسنگان چه بسيار!».