۱۵۹.امام باقر عليه السلام :التماس و زارى كردن و نماز، نزد خداوند متعال، جايگاه خاصّى دارند . هر گاه بنده براى خدا در سجده باشد ، اگر اشكش جارى شد، آن هنگام، رحمت نازل مى شود . پس در آن لحظه درخواست و طلب حاجت را غنيمت شماريد و چيزى را از آنچه مى طلبيد ، زياد مپنداريد ؛ زيرا آنچه نزد خداست، بيش از آن است كه مى پنداريد .

۱۶۰.الكافىـ به نقل از على بن ابى حمزه ـ :امام صادق عليه السلام به ابو بصير فرمود : «اگر از وقوع پيشامدى بيم داشتى ، يا حاجتى خواستى ، به نام خدا آغاز نما و او را آن گونه كه سزاوارش هست ، تمجيد و ثنا گو و بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات فرست و حاجتت را بخواه و خود را به گريه وا دار و اگر شد ، به اندازه سر مگسى اشكى بريز . پدرم عليه السلام هميشه مى فرمود : نزديك ترين زمان بنده به پروردگار عز و جل ، زمانى است كه در سجده است و مى گريد .

۱۶۱.امام صادق عليه السلام :هر زمانى كه بدنت به لرزه در آمد و چشمانت اشكبار شد ، آن لحظه را غنيمت شمار؛ زيرا به تو توجّه شده است .

۱۶۲.الكافىـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : من دعا مى كنم و دلم مى خواهد بگريم؛ امّا گريه ام نمى آيد ، و چه بسا به ياد يكى از كسانم كه مرده است، مى افتم و دلم مى سوزد و مى گريم . آيا اين جايز است ؟
فرمود : «آرى ، آنها را به ياد آر و چون رقّت قلب يافتى ، گريه نما و به درگاه پروردگار بزرگ و بلندمرتبه ات دعا كن» .

5 / 7

شادمانى در روز قيامت

۱۶۳.ربيع الأبرارـ به نقل از اَ نَس ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از آتش دوزخ ، ياد مى كرد . غلامى
حبشى كه در آن جا حاضر بود ، سخت گريست . جبرئيل فرود آمد و گفت : اى محمّد! خداى عز و جل مى فرمايد : به عزّت و جلالم و بخشندگى و گستردگى رحمتم سوگند، چشم هيچ بنده اى در دنيا نمى گريد مگر آن كه در آخرت خنده اش را بسيار مى گردانم .