اشک ریختن (بکاء) - صفحه 135

۲۱۳.مسائل على بن جعفر:از امام كاظم عليه السلام پرسيدم : آيا درست است كه انسان در نماز واجب ، قرآن بخواند و با رسيدن به آيه تهديدآميز بگريد و آيه را تكرار كند ؟
فرمود : «قرآن را هر اندازه خواست ، تكرار مى كند و اگر گريه اش گرفت ، اشكالى ندارد» .

۲۱۴.الكافىـ به نقل از سعيد بَيّاع سابُرى (سابُرى فروش)۱ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : آيا انسان مى تواند در نماز ، خودش را به گريه بزند ؟
فرمود : «چه بهتر ، اگرچه به اندازه سر مگسى باشد» .

6 / 4

هنگام سجده

قرآن

«كسانى كه پيش از [ نزول ] آن دانش يافته اند ، چون [ اين كتاب ] بر آنان خوانده شود ، سجده كنان به روى در مى افتند و مى گويند: «منزّه است پروردگار ما ، كه وعده پروردگار ما ، قطعاً انجام شدنى است» و بر روى زمين مى افتند و مى گريند و بر فروتنى آنها مى افزايد» .

حديث

۲۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ دو قطره اى بر زمين نيفتاده كه نزد خدا محبوب تر از قطره خونى باشد كه در راه خدا ريخته شود ، و از قطره اشكى كه شخص در تاريكى شب در حال سجده فرو چكاند ، به طورى كه آن را كسى جز خداوند متعال نبيند .

1.سابُرى : شاپورى ؛ نوعى پارچه نخى معمولى و پُركاربرد كه در آن روزگار ، در ناحيه «شاپور» فارس ، توليد مى شد .

صفحه از 262