7 / 12

گريستن امام زين العابدين عليه السلام

۲۷۴.امام صادق عليه السلام :جدّم على بن الحسين عليه السلام ... هر گاه نماز مى خواند ، به مكان زبر و درشتى مى رفت و در آن جا نماز مى گزارد و بر زمين سجده مى كرد . روزى به جبّان ـ كه كوهى در مدينه است ـ رفت و روى تخته سنگى درشت و سوزان ايستاد و شروع به نماز خواندن كرد ، و بسيار مى گريست ، به طورى كه چون سرش را از سجده برداشت ، گويى در آب فرو رفته بود ، از بس كه اشك ريخته بود .

۲۷۵.امام صادق عليه السلامـ در وصف عبادت جدّش امام زين العابدين عليه السلام ـ :پسرش باقر عليه السلام بر ايشان وارد شد . ديد از عبادت ، به چنان مرتبه اى رسيده كه هيچ كس به آن نرسيده است . مشاهده كرد كه رنگ ايشان از شب زنده دارى زرد گشته ، و چشمانش از گريه
قى كرده ، و پيشانى اش بر اثر سجده[هاى بسيار و طولانى] پينه بسته و بينى اش تَرَك خورده ، و پاها و ساق پاهايش از ايستادن در نماز ، ورم كرده است .