7 / 13

گريستن امام باقر عليه السلام

۲۸۰.تذكرة الخواصّـ به نقل از افلح ، غلام امام باقر عليه السلام ـ :با سَرورم به حج رفتم . چون به مسجد [الحرام] وارد شد و به خانه[ى خدا] نگاه كرد ، گريست ، تا جايى كه صدايش بلند شد . من گفتم : پدر و مادرم به فدايت ! مردم به شما نگاه مى كنند . خوب است صدايتان را كمتر بالا ببريد .
ايشان گريست و فرمود : «واى بر تو ! چرا گريه نكنم ؟ شايد خدا به من نظر لطفى كند و بر اثر آن نزد او رستگار شوم» . سپس خانه[ى خدا] را طواف كرد و در مقام ،
ركوع كرد (نماز خواند) و چون سرش را از سجده برداشت ، محلّ سجده اش از اشك هايش خيس شده بود .