۲۹۵.امام باقر عليه السلام :ابو ذر ـ كه خدايش رحمت كناد ـ از ترس خداوند عز و جل چندان گريست كه چشمش آسيب ديد . به او گفته شد : كاش دعا كنى كه خدا چشمت را شفا دهد !
گفت : از اين كار غافل گشته ام و اهمّيت چندانى هم برايم ندارد .
گفتند : چه چيزى تو را از آن ، غافل كرده و باز داشته است ؟
گفت : دو چيز بزرگ : بهشت و دوزخ .

7 / 20

گريستن مؤمنان و پرهيزگاران

۲۹۶.امام على عليه السلامـ در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :خداوند متعال فرمود : «... اى احمد! اهل نيكى و اهل آخرت... چشمانشان مى خوابد؛ امّا دل هايشان نمى خوابد . ديدگانشان گريان و دل هايشان به ياد خداست» .

۲۹۷.امام زين العابدين عليه السلام :هان! خداى ، بندگانى دارد كه همچون كسى هستند كه بهشتيان را در بهشت ، جاويدان ديده است و همانند كسى هستند كه دوزخيان را در آتش ، در عذاب ديده است ؛ آزارشان به كسى نمى رسد ، دل هايشان اندوهناك است ، جان هايشان پاك دامن ، و نيازهايشان سبك و اندك . روزهايى اندك را صبر كردند ، و در پى آن به آسايشى طولانى رسيدند . شب هنگام ، جفت پا [به نماز] مى ايستند ، اشكشان بر گونه هايشان روان مى شود ، و به درگاه پروردگارشان التماس مى كنند ، و در رهانيدن خويش [از آتش دوزخ] مى كوشند .